Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

17.2.14

Τρίζουν τα κόκκαλα του Καβάζογλου!

Αγαπητέ κύριε Καβάζογλου,

συγνώμη που δεν σε αποκαλώ σύντροφο, όπως έμαθα να σε αποκαλώ τόσα χρόνια, δηλαδή με την προσφώνηση που σου έπρεπε λόγω της θυσίας σου για τους κοινούς αγώνες των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων. Πρέπει να ξανασκεφτώ, τί εννοούσα τόσα χρόνια όταν σε αποκαλούσα σύντροφο, αλλά και τί ακριβώς εννοούσαν κάποιοι άλλοι.

Βλέπεις κύριε Καβάζογλου, εδώ και 40 χρόνια που υπάρχει το πρόβλημα, θυσία του οποίου υπήρξες τζαι συ πιο παλιά, ακούμε από τους συντρόφους μας, πως το πρόβλημα μας πρέπει να λυθεί για το καλό και των δύο κοινοτήτων. Το καλό των δύο κοινοτήτων βέβαια ήταν πάντα για μας το εργατικό δίκαιο πάνω από όλα τζαι ύστερα όλα τα άλλα. Εξάλλου πάντα εξέραμεν πως καμιά φιλία, όπως η δική σου με τον Μισιαούλη δεν οδηγεί στον φόνο, αν αυτή η φιλία δεν εν επικίνδυνη για τα συμφέροντα κάποιων.

Μάλιστα κύριε Καβάζογλου, εδώ και 20 χρόνια, απ΄όταν εκατέρρευσεν το σύστημα που ενέπνευσεν τους κοινούς αγώνες των εργαζομένων ανεξαρτήτως εθνικότητας σε όλο τον κόσμο, το κόμμα σας το ακελ, εσένα και του Μισιαούλη και τα κόμματα άλλων εργαζομένων σε άλλες χώρες, εμπήκαν σε μεγάλους μπελάδες και σε μεγάλες σκέψεις. Διότι μετά από εκείνη την κατάρρευση κύριε Καβάζογλου εμείναν ξεκρέμμαστα και τα εργατικά και τα εθνικά προβλήματα των χωρών μας, και δεν ξέραμε ποιόν έπρεπε να βάλουμε πρώτο σε προτεραιότητα. Εγίναν διασπάσεις, εγίναν καφκάδες, ο ένας ετράβησεν την μια γραμμή, ο άλλος την άλλη, χωρίς εντέλει να βρεθεί κανένα δίκαιο ούτε στα εργασιακά μας ούτε στα εθνικά μας προβλήματα.

Τα τελευταία χρόνια δε, επειδή τζαι το σύστημα άρχισε να κάμνει νούμερα με τα κέρδη τζαι τους αριθμούς, μέσα στην αριστερά άρχισεν μια άλλη ιστορία. Κάποιοι είπαν κανεί πκιον να βάλλουμεν πάνω από όλα τα εθνικά θέματα, αν δεν προτάξουμεν και τα εργασιακά και τα ταξικά είμαστεν τελειωμένοι. Εκάμαμεν τζαι κριτική στο κόμμα σου το ΑΚΕΛ γιατί είπαμεν πως εν γίνεται, κανεί πκιον να χώννεται πίσω που το εθνικό πρόβλημα με όλα τα συνεπακόλουθα για την τάξη μας! Το σύνθημα που βλέπεις στον τίτλο "Τρίζουν τα κόκκαλα του Καβάζογλού" το ανήρτησαν οι τουρκοκύπριοι μετά το Όχι του ΑΚΕΛ το 2004, που εκρίθηκεν ως ένδειξη μιας κάποιας "εθνικιστικής στροφής" τζείνο το Όχι. Στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά σκέττη νέττη εθνική πολιτική.

Έλα όμως, που σήμερα, τόσα χρόνια μετά, ξαφνικά επήαν περίπατο πάλε ούλλα, τζαι οι κριτικές για το ΑΚΕΛ, τζαι οι προτάσεις για ριζοσπαστικές λύσεις στην οικονομία που εκάμναν κάποιοι, τζαι οι κατηγορίες, όρίστε που για όλους με μια φωνή, ριζοσπάστες, μη ριζοσπάστες, σοσιαλδημοκράτες, ροζ, κεραζί, μπορντώ, εξαφανιστήκαν όλα μέσα σε μία νύχτα.

Διερωτούμαι γιατί επεράσαν τούτα τα 20 χρόνια, αφού πάλε ούλλοι μιλούν μας μόνο για την αναγκαιότητα να βάλουμεν μπροστά μόνο το εθνικό, τζαι πού ακριβώς πρέπει εγώ τωρά να συσταρίσω μεσα στο μυαλό μου, τόσες συζητήσεις, τόσα ερωτήματα, τόσα κείμενα, που ελέαν πως υπάρχει διέξοδος από το καπιταλισμό, έστω σιγά σιγά, τζαι πως υπάρχουν ριζοσπαστικές λύσεις και για την οικονομία. Τελικά αλόπως εν άδικα που εκάμναμεν κριτική για το ΑΚΕΛ πως βάλλει μόνο μπροστά το "εθνικό μας συμφέρον".  Έτο εμείς μέσα σε μια νύχτα τα ίδια κάμνουμεν.

Άσε που πλέον δεν καταλάβω ούτε τα εντελώς απαραίτητα για το τί θέλουν οι αριστεροί στον τόπο μας, διότι εκατάλαβα, πως από όλους τους αριστερούς στην γειτονιά μας, παίζει εμείς να είμαστεν οι πιο τριαλλαριλαρό.

Να φανταστείς, ακόμα τζαι ο Συριζας, που εγώ μιαν ζωήν εφώναζα πως έσιει επικίνδυνη πολιτική για το κυπριακό και για την Ελλάδα, και όμως κύριε Καβάζογλου, εκράτησεν μια ασφαλή απόσταση από τους χαριεντισμούς των δικών μας. Όπως τζαι όλα τα ελληνικά κόμματα. Σκέφτουμαι πως τούτον μπορεί να εν τζαι εύλογο. Διότι αν οι δικοί μας μάχουνται να κοτσιανιάσουν τον Αγωγό για τα γκάζια της Τουρκίας - που τα γκάζια θα ήταν η μόνη κάποια περίπτωση να σηκωστούμεν πάνω μιαν μέρα τζαι να πούμε πως μπορούμε να προσπαθήσουμε τζαι μόνοι μας για την οικονομία μας γιατί έχουμεν πλούτο, το ίδιο μπορεί να εσκεφτήκαν τζαι οι καλαμαράες, που πάσιν σιηρόττερα που μας στην οικονομία όπως ξέρεις - πως χωρίς κάτι ρε παιδί μου, ένα χαρτί στο σιέριν είμαστε από σιέριν χαμένοι, τζαι μεις τζαι τζείνοι...δεν ξέρω...

Όμως, ξαφνικά όπως σου είπα, για τους δικούς μας, εκτός από το ΑΚΕΛ που επίσης δεν εν σε δημιουργική έξαρση τζαι κρατά έστω τα προσχήματα μιας σοβαρότητας για την κατάσταση που μας περιμένει, οι υπόλοιποι, τζείνοι που εθέλαν τες τομές, τες ριζοσπαστικές λύσεις και τα ριζοσπαστικά ανοίγματα, ξαφνικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κοτσιανιάσουμεν το γκάζι των Τούρκων τζαι να κλείσουμεν μιαν τζαι καλή με την ιστορία "δίκαιη λύση του κυπριακού για το καλό του κυπριακού λαού".

Το μόνο που έμεινε, είναι πκιον να κρεμμάσουμεν εμείς ποδά το σύνθημα τζαι να πούμεν πως για την ώρα, τζαι ώσπου να έρθει και ο κύριος Κέρι για τες υπογραφές "Τρίζουν τα κόκκαλα του Καβάζογλου".

Όσο για τον αγώνα κατά των Ιδιωτικοποιήσεων μην ανησυχείς. Σε τούτους τους αγώνες είμαστεν πρώτοι! Για την ώρα.


Εγώ αγαπητέ κύριε Καβάζογλου δεν θα πω τίποτε άλλο για την ώρα, ούτε τζαι για κάποιον καιρόν, ώσπου να αποφασίσουν αυτοί που νομίζουν πως τους έμεινεν να εκκρεμεί κάποια απόφαση, και πως δεν τα έχουν ήδη αποφασίσει όλα, να μας την ανακοινώσουν.

Ελπίζω ταυτόχρονα με τον κύριο Κέρι.

2 σχόλια:

  1. «Έλα όμως, που σήμερα, τόσα χρόνια μετά, ξαφνικά επήαν περίπατο πάλε ούλλα, τζαι οι κριτικές για το ΑΚΕΛ, τζαι οι προτάσεις για ριζοσπαστικές λύσεις στην οικονομία που εκάμναν κάποιοι, τζαι οι κατηγορίες, όρίστε που για όλους με μια φωνή, ριζοσπάστες, μη ριζοσπάστες, σοσιαλδημοκράτες, ροζ, κεραζί, μπορντώ, εξαφανιστήκαν όλα μέσα σε μία νύχτα.» ---
    Έχω την άποψη ότι τα πράματα ΠΡΕΠΕΙ να τα λέμε με τ’ όνομα τους κι ΟΧΙ παραβολικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να τα πω με το όνομα τους!

      Όλοι αυτοί που εδώ και 3 χρόνια, ποστάρουν και ξαναποστάρουν την 'εθνικίστρια" Λιάνα Κανέλη, να δηλώνει πως Πρώτα είναι Ελληνίδα και Μετά Κομμουνίστρια!

      Τωρά, όλοι αυτοί οι "αντεθνικιστές" Πρώτα είναι Κυπραίοι και μετά Κομμουνιστές.

      Όταν όμως ο εγκέφαλος του κόσμου δεν κατάφερε τρία χρόνια να προχωρήσει πέραν της εξίσωσης "μνημόνιο - αντιμνημόνιο" πως άραγε θα καταφερνε να προχωρήσει πέραν την εξίσωσης "εθνικιστες - αντεθνικιστές"!

      Προκειμένου λοιπόν για αυτόν τον αντεθνικισμό παντός χρώματος, κάποιοι νομίζουν πως εγώ ή και άλλοι, θα καταδεχτούμε να γίνουμε συνυπεύθυνοι για τα εγκλήματα για τα οποία ετοιμάζονται οι σφαγείς των λαών οι Αμερικάνοι!!!

      Θα βάλουμεν την υπογραφή μας, και μάλιστα με το επιχείρημα πως οι τουρκοκύπριοι θέλουν λύση, ορίστε που υπογράφουν και κοινές διακηρύξεις , εργαζόμενοι και εργοδότες, προλετάριοι και Σιακόλες, για να μπορέσει το ΝΑΤΟ να κάμει στο Ιράν ότι ακριβώς έκαμε στη Λιβυή και στην Συρία, και ίσως κάποια στιγμή κάμει και στην Αίγυπτο όπως προχωρούν τα πράματα! Να μεν ξεχνούμε τζαι την Αφρική!

      Για αυτούς τους αντεθνικιστές μιλώ!!! Πού πρώτα είναι Κύπριοι και ελαφρώς Αμερικάνοι και μετά Κομμουνιστές!! Και που απλά δηλώνουν "Ευρωπαίοι" !!! Βρηκάμε λοιπόν τί εστί Ευρωπαίος πολίτης στην τελική για τους λεγόμενους Νότιους: Να είσαι τοπακας, Αμερικάνος τζαι μετά βάλε τζαι ότι κερασάκι θέλεις πάνω στην τούρτα σου!

      Διαγραφή