Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

26.1.14

ΣΠΟΝΤΕΣ reloaded

Ζέτα Αιμιλιανίδου - Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, διαδέχθηκε τον Χάρη Γεωργιάδη, ο οποίος μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών μετά το κούρεμα και την εκπαραθύρωση του Μιχάλη Σαρρή.


Η πλάκα είναι ότι η Ζέτα διορίστηκε γιατί είναι γυναίκα – αφού είχαν κράξει τον Αναστασιάδη ότι δεν διόρισε γυναίκα. Που σου νέφκω, που πάεις. Γυναίκα, η οποία ανέλαβε, παρακαλώ, να προωθήσει περικοπές στην κοινωνική σύνταξη, με βάση τις οποίες θεσμικά η γυναίκα θα επιστρέψει στο καθεστώς νομικής εξάρτησης από τον άνδρα. Ο στύλος του σπιθκιού με το εισόδημα. Σιγά που θα καταλάβαινε η Ζέτα ότι η εργασία της γυναίκας είναι απλήρωτη στο σπίτι. Ξέρει τί θα πει η εμπειρία της γυναίκας-οικοκυράς η κ. Ζέτα; Κατάγεται από οικογένεια όπου διορίζονται υπουργοί λόγω καταγωγής*. Οπότε, το ότι φανηκε ότι παπαγάλιζε ότι της είπαν, δεν είναι παράξενο. Αυτοί οι τύποι θα ξυπνούν στον ύπνο τους και θα λένε «στάση πληρωμών». Ή θα απειλούν τα παιδιά τους με τιμωρίες «στάσης πληρωμών». Οπότε και η τιμωρία αυτής της τάξης πρέπει να είναι ανάλογη;

*Η Ζέτα Αιμιλιανίδου είναι αδελφή του πρώην υπουργού Ουράνιου Ιωαννίδη, (σήμερα πρόεδρος της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής), του Δώρου Ιωαννίδη (πρόεδος του ΓΣΠ) και της Μαίρης Κουτσελίνη, καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Γιός της είναι ο γνωστός δικηγόρος Αχιλλέας Αιμιλιανίδης.



Δέφτερη Ανάγνωση

1 σχόλιο:

  1. Η συγκεκριμένη περίπτωση στην οποία αναφέρεσαι, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιων «οικογενειών» που αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του δεξιού κοινωνικοοικονομικού κατεστημένου που διαφεντεύει την κυπριακή κοινωνία από την ανεξαρτησία και μετά. Χωρίς να αναφέρομαι απαραίτητα στη συγκεκριμένη (δεν είναι από τις πλέον ισχυρές άλλωστε), είναι αυτοί που μονοπωλούν τα πόστα «εξουσίας», τα κέντρα λήψης αποφάσεων, τη στελέχωση των διάφορων ελιτίστικων ομάδων (λάϊονς, ροταριανών και λοιπών γελοίων που καθορίζουν πολλά πράγματα) και οτιδήποτε άλλο αποτελεί έκφραση της δεξιάς κυριαρχίας σ’ αυτή την κοινωνία. Είναι αυτοί που από το 2008 και μετά αντέδρασαν με τον τρόπο που το έκαναν επειδή η προεδρία Χριστόφια (με τα σωστά της και τα λάθη της) τους χάλασε την πιάτσα. Σε μια μελλοντική αντικειμενική ιστορική αποτίμηση της εξέλιξης της κυπριακής κοινωνίας μετά την ανεξαρτησία, αυτά τα σκουπίδια θα κριθούν «ένοχοι» για πολλά. Ελπίζω η αποτίμηση αυτή να υπάρξει κάποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή