Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

31.1.14

Ο δεκάλογος του μεταμοντέρνου

1. Ο Σοσιαλισμός δεν λειτουργεί, όπως δεν λειτουργεί και καμιά άλλη μεγάλη αφήγηση. Οι ιδεολογίες που συνδέονται με αυτές είναι πάντα λανθασμένες.

2. Οι τάξεις εκφυλίζονται και εξαφανίζονται, ενώ οι απόπειρες ανάλυσης με βάση τις τάξεις είναι περιοριστικές και λάθος. Υπάρχουν πολλές σημαντικές πηγές ταυτότητας και σύγκρουσης, όπως το φύλο, η φυλή ή οι σεξουαλικές προτιμήσεις.

3. Το κράτος είναι πάντα επικίνδυνο και δεν μπορεί να επιφέρει αποτελεσματική κοινωνική ευημερία. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την κοινωνία των πολιτών.

4. Οποιασδήποτε μορφής κεντρικός σχεδιασμός είναι ανεπαρκής και τείνει στη διαφθορά. Οι αγορές είναι ο μοναδικός μηχανισμός ο οποίος επιτρέπει τη δίκαιη διανομή.

5. Η παλαιά αριστερή προσέγγιση στην πολιτική πάντα καταλήγει σε αυταρχικά καθεστώτα τα οποία καταστρέφουν την πολιτισμένη κοινωνία. Η πολιτική πρέπει να υφίσταται μόνο σε τοπικό επίπεδο, για τοπική προσπάθεια σε τοπικά ζητήματα.

6. Οι συγκρούσεις ( ανταγωνισμοί ) είναι αναπόφευκτες και εαν και κάποιες μπορούν να επιλυθούν, αυτό απλώς μετατρέπει και καλλιεργεί το έδαφος για περισσότερους καινούργιους ανταγωνισμούς. Μια σφαιρική θεώρηση όλων των συγκρούσεων και των ενδεχόμενων λύσεων είναι ακατόρθωτη. Το μόνο που μπορούμε να κατανοήσουμε είναι συγκεκριμένες καταστάσεις σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

7. Αυτό είναι καλό, αφού η λύση όλων των συγκρούσεων θα είχε σαν αποτέλεσμα μια σταθερή, καλοδομημένη κοινωνία. Το ιδανικό θα ήταν μια πλουραλιστική δημοκρατία, η οποία θα προωθούσε ένα σταθερό πλαίσιο για τοπικές συγκρούσεις.

8. Οι επαναστάσεις είτε δεν είναι εφικτές είτε τελειώνουν άσχημα. Η εναλλακτική λύση είναι η δημοκρατική μετάβαση.

9. Η αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει μέσα και ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες. Είναι μια κίνηση ανθρωπισμού. Η πίστη στην ταξική αλληλεγγύη ως μοναδική έγκυρη μορφή αλληλεγγύης είναι επιβλαβής σε αυτή την διαδικασία.

10. Σε έναν αλληλοεξαρτώμενο, παγκοσμιοποιημένο κόσμο, ο αντι-ιμπεριαλισμός δεν αποτελεί πλέον τη λύση. Ο κόσμος είναι υπερβολικά περίπλοκος.

( ο δεκάλογος βρίσκεται σε ένα λαϊκό βιβλιαράκι-κόμικ για τον μαρξισμό και είναι γραμμένος από μεταμοντέρνο-μεταμαρξιστή. αν ήταν γραμμένος από μαρξιστή θα είχε τον τίτλο: "οι δέκα λόγοι που μας χωρίζουν από τους μεταμοντέρνους"... )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου