Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

2.11.12

Τουρκία – Ε.Ε: Σε νέα φάση;


ΣΑΜΠΑΧ, 2.11.2012
Άρθρο Τουλού Γκιουμουστεκίν

Το πιο κάτω άρθρο παρουσιάζει τη «νέα πρόταση» που έθεσε ο Πρωθυπουργός Έρντογαν αναφορικά με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Συγκεκριμένα στο περιθώριο της επίσκεψής του στη Γερμανία τις προηγούμενες μέρες. Ο Έρντογαν ανέφερε ότι η χώρα του δεν ενδιαφέρεται να ενταχθεί στο ευρώ και προτιμά τη δημιουργία μιας διζωνικής/διπεριφερειακής Ε.Ε. Η Τουρκία, κατά τον Πρωθυπουργό, μπορεί να ενταχθεί σε μια τέτοια κοινότητα, έχοντας όμως και το πλεονέκτημα της δημιουργίας ελεύθερων εμποριών ζωνών στη «δική της γεωγραφία», καθώς και τη δημιουργία μιας ξεχωριστής νομισματικής ένωσης. Μια τέτοια εξέλιξη – σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό – θα οδηγήσει σε μια στρατηγική συνεργασία μεταξύ της Ε.Ε και περιοχών από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή, διαμέσου Τουρκίας. Ακολουθεί ολοκληρωμένη μετάφραση του άρθρου.

«Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Ερντογάν στην Γερμανία μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα σημαντικών εξελίξεων. Η πρώτη μου εντύπωση είναι ότι η γερμανική πολιτική ελίτ, φαίνεται να άρχισε πλέον να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «ίσο εταίρο». Αρχές του έτους, η Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γερμανίας αποφάσισε επισήμως για πρώτη φορά μετά από μια 50ετή διαδικασία, ότι η 'αναπτυξιακή στήριξη' που παρείχε στην Τουρκία, έχασε πλέον την σημασία της και ότι η τουρκική οικονομία αποτελεί μια 'ανεπτυγμένη οικονομία'.

Η επίδοση της τουρκικής οικονομίας και της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αποτυπώθηκε σε όλες τις επισκέψεις και συναντήσεις… Η ανθρώπινη πολιτική που ακολουθείται στο θέμα της φιλοξενίας πέραν των 100 χιλιάδων προσφύγων από την Συρία, ανέβασε πολύ την εικόνα και το κύρος της Τουρκίας. Ο Ερντογάν, τόσο με τη στήριξη της οικονομικής επίδοσης που παρουσιάζεται, όσο και με την εμπειρία της εξουσίας η οποία σταθεροποιείται σε κάθε εκλογή εδώ και 10 χρόνια, έδειξε ότι έχει γενικά αυτοπεποίθηση και ότι είναι ο κρατικός ηγέτης.

Το άνοιγμα του Ερντογάν

Ένα από τα στοιχεία που ανησυχούν περισσότερο ήταν το ποια θα είναι η στάση του Πρωθυπουργού όσον αφορά το θέμα των σχέσεων με την Ε.Ε. το οποίο δε συζητήθηκε καθόλου στο συνέδριο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Εδώ ο Ερντογάν υπογράμμισε μια ενθαρρυντική και εποικοδομητική όψη της Ε.Ε. η οποία ξάφνιασε ακόμα και τους πιο πιστούς οπαδούς της Ε.Ε.. Ο Πρωθυπουργός επεσήμανε ότι η ενοποίηση της Ε.Ε. κατάφερε εξαιρετικά πράγματα, όπως το μοντέλο της ειρήνης και της ενοποιημένης κοινότητας, προσθέτοντας ότι η Ε.Ε. θα βγει πιο δυνατή από την κρίση του Ευρώ και ότι πρέπει να αναγνωριστεί η ανιδιοτέλεια που επιδεικνύουν οι ηγέτες της Ε.Ε. όσον αφορά στη διαχείριση αυτής της κρίσης. Δήλωσε επίσης ότι το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης έπρεπε να είχε δοθεί στην Ε.Ε. από το στάδιο ακόμα της ενοποίησης της Ανατολικής με τη Δυτική Ευρώπη. Η προσέγγιση αυτή του Πρωθυπουργού, εκτός από το ότι είναι εποικοδομητική και τελείως αντίθετη με την γενική στάση που επικρατεί στα ΜΜΕ της Ε.Ε. η οποία επικρίνει κάθε βήμα γίνεται ενόψει της κρίσης, είναι εκθαμβωτική και έχει δημιουργήσει μια ωραία έκπληξη.
 
Το πραγματικό μήνυμα που έδωσε ο Πρωθυπουργός, συμβόλιζε ένα πολύ σημαντικό άνοιγμα στο οποίο πρέπει να σταθούμε. Ο Ερντογάν με το να πει ότι η Τουρκία δεν είναι υποψήφιο μέλος στην Ευρωζώνη αλλά υποψήφιο μέλος στην Ε.Ε., εξέφρασε μιαν πραγματικότητα την οποία όλοι είχαν σκεφτεί αλλά κανένας δεν μπόρεσε να δηλώσει επίσημα.
 
Στην πράξη δημιουργείται μια διζωνική/διπεριφερειακή Ε.Ε. Η Τουρκία, όπως και η Βρετανία, δεν έχει πρόθεση να εισέλθει στην Οικονομική Νομισματική Ένωση (Ο.Ν.Ε.) η οποία αποτελεί τον πυρήνα της Ε.Ε. Σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτό το σταθερό και εύπορο κέντρο της Ε.Ε. με σκοπό την δημιουργία μιας ζώνης Τουρκικής Λίρας ως μέρος μιας αποκλειστικής αγοράς και της Ε.Ε., για να αναπτύξει εμπορικούς δεσμούς με τα Βαλκάνια, την Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και τελικά με την κεντρική Ασία, καθώς επίσης για την διάδοση της δημοκρατίας και της ειρήνης.
 
Λόγω του ότι κανείς εντός της Ε.Ε. δεν είναι σίγουρος εάν η Βρετανία επιθυμεί να παραμείνει στην ενιαία αγορά, δεν έγινε ακόμη κατορθωτό να αρχίσουν σοβαρές θεσμικές διεργασίες για αυτό το σχέδιο της «διζωνικής Ε.Ε.».  Όπως και να έχουν τα πράγματα, τις περασμένες βδομάδες, οι δύο «ιδρυτικοί πατέρες» της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, ο  93χρονος πρώην Καγκελάριος, Helmut Schmidt και ο 86χρονος πρώην Πρόεδρος, VGiscard d´Estaing, σε δηλώσεις τους στο περιοδικό Der Spiegel, είπαν, με την μεγάλη εμπειρία που διαθέτουν,ότι οι δηλώσεις του Ερντογάν περί αρχιτεκτονικής μιας διζωνικής Ε.Ε., είναι η μοναδική διέξοδος.

Δύο κρίσιμες επισκέψεις

Η πρόταση του Πρωθυπουργού θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη. Οι κύκλοι εντός της Ε.Ε. που αντιτίθενται στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., υπολόγιζαν ότι σε περίπτωση που η Τουρκία εντασσόταν στην Ε.Ε., τότε θα λάμβανε ισχυρή οικονομική στήριξη. Κάποιοι υπολογισμοί που έχουν γίνει μέχρι σήμερα καταδεικνύουν ότι η Τουρκία θα λαμβάνει ετησίως καθαρά ένα ποσό της τάξης μεταξύ 10 έως και 14 δις ευρώ, από τον προϋπολογισμό.Αντιπαραβάλλοντας το ποσό αυτό με τις εκατοντάδες δις ευρώ που διατέθηκαν για στήριξη των χωρών της Ε.Ε. που έχουν χρεοκοπήσει και τα τραπεζικά δάνεια που διαγράφηκαν με το ίδιο σκεπτικό, τότε η συμβολή αυτή στον προϋπολογισμό χάνει σήμερα τη σημασία της (υποβαθμίζεται). Όποιοι υπολογισμοί και να γίνουν από οικονομικής άποψης, θεωρείται επί τάπητος μια πολύ δυνατή πρόταση, βάσει της οποίας η Τουρκία δημιουργώντας ζώνες ελεύθερου εμπορίου στο έδαφός της, διευρύνει την αγορά της Ε.Ε. και παράλληλα δεν φιλοδοξεί την ένταξή της στο ευρώ, αλλά την απορρίπτει. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι και αυτή η πρόταση δεν θα βρίσκεται αιωνίως στο τραπέζι, τονίζοντας ότι το 2023 θα είναι πολύ αργά.
 
Η Merkel σε σχέση με τις προηγούμενες επισκέψεις και δημοσιογραφικές διασκέψεις, χρησιμοποίησε διαφορετικό και πιο θετικό ύφος. Είπε ότι η Γερμανία δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει «την άποψη της περί συνέχισης των διαπραγματεύσεων». Ο τερματισμός της περιόδου διακυβέρνησης του Sarkozy στην Γαλλία, σηματοδότησε την εγκατάλειψη και της ανελέητης αντιπολίτευσης στην Τουρκία. 
 
Αυτή την περίοδο που οι δύο κινητήριες χώρες της Ε.Ε μοντάρουν, υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων εκ νέου την πολιτική τους για την Τουρκία, μπορεί τα τελευταία ανοίγματα του Πρωθυπουργού της Τουρκίας, να θέσουν σε εγρήγορση νέες εξελίξεις. Πιθανόν να μας δοθεί η ευκαιρία να δούμε τα πρώτα βήματα ως απτά αποτελέσματα στις επισκέψεις που αναμένεται να πραγματοποιήσει στην Γαλλία η Merkel το 2013».

3 σχόλια:

  1. Οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία μπορεί να ανακουφίσει την Ευρώπη από την κρίση και πιέζουν για να περάσουν τα δικά τους συμφέροντα στην Ευρώπη.

    Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι υποβάλλουν πολιτική σε ολόκληρη την Ένωση με την ανοχή της Γερμανίας. Πώς είναι δυνατόν μια Τουρκία να υποβάλει πολιτική σε ολόκληρη την Ευρώπη;

    Αυτό που με ξενίζει είναι γιατί οι Ευρωπαίοι τους ανέχονται, ενώ θα τους βόλευε πολύ περισσότερο η Τουρκία να ήταν κομματιασμένη σε κρατίδια για να μπορούν να ελέγχουν τη Μέση Ανατολή πιο εύκολα.

    Κάτι παρόμοιο έκαναν οι Γερμανοί στην πρώην Γιουγκοσλαβία γιατί φοβόντουσαν αντίπαλο δέος στην βαλκανική.

    Το πιο περίεργο είναι ότι αφήνουν την κρίση να υποβάλει την πολιτική. Όλα τα προβλήματα μεταξύ κρατών λύνονται μέσω των ισορροπιών της ελεύθερης αγοράς.

    Αυτό φοβάμαι ότι θα γίνει και στην Κύπρο με αυτή την τεχνητή κρίση που ήρθε στον τόπο. Φαίνεται ότι η κρίση θα δώσει και τη λύση στο κυπριακό, αφού το νέο φιλελεύθερο κράτος που θα αναδυθεί θα είναι πολύ πιο εύκολο να αφομοιωθεί σε μια δικοινοτική διχοτομική ελεύθερη αγορά με ζώνες ελεύθερου εμπορίου.

    Η τυχόν εκλογή αναστασιάδη θα παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια.

    Γιατί όλα βαίνουν καλώς για την Τουρκία; It makes no sense.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό που έκανε αρχικά εντύπωση σε μένα στο πιο πάνω άρθρο, είναι η βεβαιότητα της Τουρκίας για τη δημιουργία μιας διζωνικής Ευρώπης ( παντού θα μας κυνηγά εντέλει αυτός ο όρος...)

    Η πρόβλεψη για αυτή την εξέλικη, υπάρχει στο τραπέζι εδώ και πάρα πολύ καιρό, προσωπικά θυμάμαι εδώ και ενάμιση τουλάχιστον χρόνο, να συζητιέται από οικονομολόγους.

    Βεβαια φωνή βοώντος εν τη ερήμω...η "αντιπολίτευση" στην ε.ε που κινείται κατά του νεοφιλελευθερισμού, οι λεγόμενοι αντι-μερκελιστες (sic ) δεν είδαν ποτέ αυτή την εξέλιξη ως πιθανότητα, και έβαλαν όλα τα λεφτά τους ( τα λεφτά του κόσμου δηλαδή ) στη διάσωση του ευρώ, της ε.ε και της ευρωζώνης.

    Η Τουρκία δεν τα έβαλε...τα βάζει εκεί που πρέπει.

    Αυτό που ανησυχεί εμένα, είναι το γεγονός πως τα λεγόμενα μνημόνια αφορούν πλέον εξόφληση χρεών απέναντι σε κράτη και όχι απέναντι σε ιδιωτες, με την προωθούμενη δε πολιτική για παραχώρηση κεντρικής εξουσίας έναντι των εθνικών κρατών στην Ε.Ε, μια εξέλιξη όπως προβλεπει το άρθρο δεσμεύει συνταγματικά και χωρίς διέξοδο και τη δική μας χώρα.

    Θα βρεθούμε μια μέρα αποικία της Τουρκίας χωρίς καμια λύση του κυπριακού πολυ φοβάμαι και αυτή θα είναι και η λύση.

    Δεν ξέρω πια αν φοβάμαι πιο πολύ τον Νικο ή την Ευρωπαική Ένωση, νομίζω φοβάμαι το δεύτερο.

    Πιο έντονα φοβάμαι, εξαιτίας της διαχείριση της ΑΟΖ που έχει δεσμεύσει τον εθνικό πλούτο με την τύχη του ευρώ χωρίς παράθυρο...

    Νομίζω πως έχουμε αλυσοδεθεί. Αυτά τα 800 δις ποιά τράπεζα θα τα φάει εντέλει; Στον ορίζοντα άρχισαν να παίζουν παιχνίδι και οι Τουρκικες τράπεζες...

    Αδιεξοδο. Δεν γνωρίζω αν η επιλογή για έξοδο από τον φαύλο κύκλο δλδ την ε.ε και την αναποφευκτη μαυρη μοίρα της, παραμενει επιλογή τωρα πια.

    Νομίζω πως όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επίσης θεωρώ πως οι πολιτικες που ακολουθεί η αριστερα στην ευρώπη, είναι εντελως καταστροφικες για τους λαούς.

    Δεν θα μου φανεί παράξενο να αναδυθεί μια δεξιά ικανότερη να προστατευσει τα εθνικα συμφέροντα των λαών της ευρώπης.

    Λυπάμαι που πρέπει να παρατηρήσω πως το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστερας και οι πολιτικές που προκρίνει, τις οποίες ακολουθεί δυστυχως και το δικό μας ακελ κατα πως φαίνεται, μόνο από επιπολαιότητα χαρακτηρίζονται.

    Κάλλιο να ήταν χυδαίοι οικονομιστες, παρά να παίζουν παιχνίδια με τα μονοπώλια εκ των προτέρων χαμένα. Όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο καθαρά διαφαίνεται ο καταστροφικός τους ρόλος την τελευταία τριετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή