Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

31.10.12

Η Ευρώπη του Βορρά και η Ευρώπη του Νότου

Είναι το τελευταίο επεισόδιο από τη πολιτική σειρά : "Είναι ο ιμπεριαλισμός, ηλίθιε"

Σύμφωνα με το τελευταίο αυτό επεισόδιο, η Ευρώπη θα διασπαστεί μη μπορώντας να συνθέσει τα συμφέροντα των χωρών μελών της σε ένα οικονομικό και δημοσιονομικό πρόγραμμα ένι μορ.

Έτσι θα διασπαστεί στην Ευρώπη του Βορρά με αρχηγό τη Γερμανία, και στην Ευρώπη του Νότου με αρχηγό τη Γαλλία. Εμείς ξέρουμε σε ποιά Ευρώπη ανήκουμε. Είναι σαφές πως ανήκουμε στην καλή Ευρώπη, την Ευρώπη - θύμα, την Ευρώπη του Πολιτισμού, την Ευρώπη της κατανόησης και της αλληλεγγύης, στην Ευρώπη που δεν ξέχασε τους λόγους για τους οποίους δημιουργήθηκε, στη Σοσιαλιστική Ευρώπη.

Άξια η Γαλλία θα είναι αρχηγός στην Ευρώπη του Νότου μας και ορθά εμείς επενδύουμε στην καλή Ευρώπη.

Δείγμα της καλής Ευρώπης του Νότου, με αρχηγό την καλή Γαλλία, πιο κάτω:


Σε ξένους κολοσσούς τέσσερα «οικόπεδα» της κυπριακής ΑΟΖ

Λευκωσία: Δύο «οικόπεδα» στη γαλλική Total, το ένα με ρωσική συμμετοχή και δύο «οικόπεδα» στην ιταλική Eni, σε συνεργασία με την κορεατική KoGas, αποφάσισε να παραχωρήσει το Υπουργικό Συμβούλιο, ξεκινώντας ουσιαστικά διαπραγματεύσεις με αυτές για τις συμφωνίες ανάθεσης έρευνας εξόρυξης και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων, όπως και του ιδιαίτερα σημαντικού «φιλοδωρήματος» για την υπογραφή συμβολαίων.

 Η απόφαση του Υπουργικού, είχε καθαρό γεωπολιτικό ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

 Συγκεκριμένα το Υπουργικό εξετάζοντας χθες τις εισηγήσεις του υπουργού Εμπορίου, που βασίστηκαν στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της γαλλικής Beicyp, αποφάσισε να ξεκινήσει διαπραγμάτευση με την κοινοπραξία της γαλλικής Total (65%) της ρωσικής Novatec (17%) και της τράπεζας της Gazprom GPB Global (16%) για το περιζήτητο «οικόπεδο 9». Στην Total αποφάσισε να αναθέσει και το «οικόπεδο 11».

Το άλλο περιζήτητο «οικόπεδο», το «2», αλλά και το «οικόπεδο 3», αποφασίστηκε να δοθεί στην κοινοπραξία της ιταλικής Eni (80%) με την κορεατική KoGas (20%).

 Δεν μπορεί να αποτελεί και τόσο απλή σύμπτωση το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, μόλις επέστρεψε από επισκέψεις και συναντήσεις με τους επικεφαλής των «οικείων» κρατών -της Γαλλίας και της Ιταλίας- όπου το θέμα των υδρογονανθράκων κατείχε ιδιαίτερη θέση στις συζητήσεις.

 Πρόκειται για τέσσερα «οικόπεδα» για τα οποία δεν έχει άμεσες διεκδικήσεις η Τουρκία. Όπως εξήγησε την Τρίτη μετά τη συνεδρία του Υπουργικού ο Νεοκλής Συλικιώτης, το σκεπτικό της διάθεσης των συγκεκριμένων τεσσάρων «οικοπέδων» είναι ότι πληρούνται τα κριτήρια του διαγωνισμού, (εθνική ασφάλεια, δημόσιο συμφέρον, τεχνοοικονομική ικανότητα και εμπειρία, ταχύτητα υλοποίησης και «φιλοδώρημα» υπογραφής συμβολαίου).

πηγη

30.10.12

Κομισιόν: Δεν υποστηρίζει τη συμβιβαστική πρόταση της κυπριακής Προεδρίας για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο

I
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υποστηρίζει την συμβιβαστική πρόταση της κυπριακής Προεδρίας, εμμένοντας στη δική της πρόταση για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο για την περίοδο 2014-2020, παρά την απόρριψή της από έξι κράτη-μέλη με καθαρή συνεισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Ανακοίνωση της Κομισιόν αναφέρει ότι λαμβάνει υπόψη το διαπραγματευτικό πλαίσιο που πρότεινε η κυπριακή Προεδρία, αλλά δεν το υποστηρίζει, παραμένοντας προσηλωμένη στη δική της πρόταση, η οποία -όπως υποστηρίζει- επιτυγχάνει τη σωστή ισορροπία σε περίοδο κρίσης.
Η πρώτη συζήτηση για το νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο θα διεξαχθεί αύριο, στην Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων, στη διάρκεια της οποίας αναμένονται και οι αρχικές αντιδράσεις των κρατών-μελών για τις εισηγήσεις της Προεδρίας.
Η πρόταση της Κομισιόν, που προνοεί δαπάνες σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, απορρίφθηκε από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία και την Αυστρία.
πηγή: ΡΙΚ

II

Δελτίο Τύπου - Η Κυπριακή Προεδρία παρουσιάζει αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο


30.10.2012, 06:46 (CET)
Η Κυπριακή Προεδρία παρουσίασε χθες το νέο αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό της Πλαίσιο για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) για την περίοδο 2014-2020. Το νέο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο θα αποτελέσει τη βάση για περαιτέρω διαπραγματεύσεις, υπό το φως της έκτακτης συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Νοέμβριο, κατά την οποία οι Αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων θα επιδιώξουν να επιτύχουν τελική συμφωνία επί του ΠΔΠ. Το αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο (Negotiating Box) παρουσιάζει εξοικονομήσεις σε όλα τα Κεφάλαια του ΠΔΠ ύψους τουλάχιστον πέραν των  50 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό αποτελεί το πρώτο στάδιο στις διαπραγματεύσεις όπου περιλαμβάνονται αριθμοί.
Η Κυπριακή Προεδρία παρουσίασε χθες το αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό της Πλαίσιο, στο οποίο λαμβάνονται υπόψη οι θέσεις των κρατών μελών, αντανακλώντας το αποτέλεσμα της εργασίας που έχει μέχρι στιγμής επιτευχθεί. Η Προεδρία έχει επίσης επιδιώξει να λάβει υπόψη τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Παράλληλα επανέλαβε ότι  το Διαπραγματευτικό Πλαίσιο έχει αναπτυχθεί στη βάση της αρχής ότι τίποτα δεν συμφωνείται μέχρι να συμφωνηθούν όλα.
«Πιστεύω ότι έχουμε ανταποκριθεί στην αποστολή μας ως έντιμος διαμεσολαβητής, παρουσιάζοντας ένα ισορροπημένο κείμενο, το οποίο θέτει καλές βάσεις για περαιτέρω διαπραγματεύσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στην επιθυμητή συμφωνία στο Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Νοεμβρίου», δήλωσε ο Κύπριος Υφυπουργός για Ευρωπαϊκά Θέματα, Πρέσβης Ανδρέας Δ. Μαυρογιάννης, ο οποίος ηγείται των διαπραγματεύσεων για το ΠΔΠ, ως προεδρεύοντας του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων.

Μια δύσκολη πρόκληση


Στο νέο αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο προτείνονται εξοικονομήσεις σε όλα τα Κεφάλαια του ΠΔΠ, τουλάχιστον πέραν των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η Κυπριακή Προεδρία θεωρεί ότι είναι αναπόφευκτη η προς τα κάτω προσαρμογή του συνολικού ύψους των δαπανών που προτάθηκε από την Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων όλων των στοιχείων εντός και εκτός του ΠΔΠ. Το σημερινό αναθεωρημένο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο, αποτελεί το πρώτο στάδιο των διαπραγματεύσεων, στο οποίο εισάγονται αριθμοί. Το αναθεωρημένο έγγραφο προτείνει για όλα τα κεφάλαια και υποκεφάλαια συγκεκριμένους αριθμούς, ή εύρος, ή υποδεικνύονται προς τα κάτω αναθεωρήσεις. Σύμφωνα με την εκτίμηση της Προεδρίας, αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για τις αντιπροσωπείες, ώστε να εκφραστούν ως προς τις συνέπειες των μειώσεων.
«Αποτέλεσε ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση για μας να διαμορφωθούν αυτές οι προτάσεις, λαμβάνοντας υπόψη όσο το δυνατό περισσότερο τις θέσεις όλων των κρατών μελών, προσπαθώντας να εξευρεθεί ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ των διαφόρων αποκλινουσών και, κάποιες φορές, αντιφατικών απόψεων, πάντα στοχεύοντας προς το κοινό ευρωπαϊκό καλό. Δουλέψαμε σκληρά, με ρεαλιστικό τρόπο και με συναινετική προσέγγιση», δήλωσε ο Κύπριος υφυπουργός. 
Μια έγκαιρη και ποιοτική συμφωνία στις διαπραγματεύσεις του ΠΔΠ είναι η κύρια προτεραιότητα της Κυπριακής Προεδρίας, η οποία επιδιώκει ένα δίκαιο και αποτελεσματικό προϋπολογισμό, ο οποίος θα αποτελέσει το κλειδί για την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Οι αρχές αυτές αντανακλούνται στις αναθεωρήσεις του Διαπραγματευτικού Πλαισίου από την Κυπριακή Προεδρία.

«Την ίδια στιγμή, είναι σε γνώση μας οι περιορισμοί κάτω από τους οποίους εργαζόμαστε. Σε περίοδο εξαιρετικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, είναι σημαντικό το μελλοντικό ΠΔΠ να αντικατοπτρίζει τις προσπάθειες εξυγίανσης που γίνονται από τα κράτη μέλη, ώστε να περιορίσουν τα ελλείμματα και το χρέος για μια πιο βιώσιμη πορεία. Πρέπει να διασφαλίσουμε την ποιότητα των δαπανών και ότι κάθε ευρώ που δαπανείται προσφέρει ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και προωθεί οικονομίες κλίμακας, συνέργεια και συμπληρωματικότητα», σημείωσε ο Πρέσβης Μαυρογιάννης.
«Το ΠΔΠ μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο που θα συνδυάσει τη δημοσιονομική λιτότητα και την ανάγκη για ανάπτυξη και να προετοιμάσει το έδαφος για την εδραίωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, ανεξάρτητα από τον ρυθμό ή την έκταση που το κάθε κράτος μέλος ίσως επιθυμεί να έχει», πρόσθεσε ο Κύπριος Υφυπουργός.

Χάρτης Πορείας μέχρι το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο


Η Κυπριακή Προεδρία έχει εργαστεί πολύ στενά με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Herman Van Rompuy, καθώς το θέμα θα απασχολήσει τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων.
Η πρώτη συζήτηση για το νέο Διαπραγματευτικό Πλαίσιο θα πραγματοποιηθεί στην Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων (COREPER), την Τετάρτη, 31 Οκτωβρίου, όπου τα κράτη μέλη αναμένονται να εκφράσουν τις αρχικές τους αντιδράσεις για τις εισηγήσεις της Προεδρίας.
Συνεπώς, στη βάση του Διαπραγματευτικού Πλαισίου και στα αποτελέσματα των σχετικών συζητήσεων, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα πραγματοποιήσει διμερείς συναντήσεις κατά τη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας με όλα τα κράτη μέλη και την Κροατία. Ο στόχος θα είναι να επιτευχθεί συναίνεση και να γεφυρωθούν οι αποκλίσεις, ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Νοεμβρίου.
Το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο θα αποτελέσει θέμα συζήτησης στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων Νοεμβρίου, με στόχο την προετοιμασία της συνόδου του Έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 22-23 Νοεμβρίου.
Παράλληλα, η Κυπριακή Προεδρία δεσμεύεται να συνεχίσει να εργάζεται εντατικά με το ΕΚ περιλαμβανομένου και για τις διαπραγματεύσεις στις σχετικές κοινές πολιτικές και τα νομοθετικά κείμενα, με γενικό στόχο να επιτευχθεί όσο το δυνατό περισσότερη πρόοδος μέχρι το τέλος της Προεδρίας, ώστε να διευκολυνθεί η έγκαιρη υιοθέτηση των σχετικών τομεακών νομοθεσιών.



III

Βέλγιο: Πολλές χώρες εκφράζουν διαφωνίες για την πρόταση προϋπολογισμού της ΕΕ που κατέθεσε η κυπριακή προεδρία 

Η συμβιβαστική πρόταση για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υποβλήθηκε από την κυπριακή προεδρία και η οποία προβλέπει περικοπές άνω των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη επταετία, δέχτηκε σήμερα σφοδρά πυρά τόσο από τις πλούσιες όσο και από τις φτωχότερες χώρες της ΕΕ.

Το προσχέδιο στάλθηκε αργά χθες το βράδυ στις κυβερνήσεις των "27" και σε αυτό προτείνονται βαθιές περικοπές στις δαπάνες για έργα υποδομής στις φτωχότερες από τις χώρες της ΕΕ και λιγότερο δραστικές περικοπές στις γεωργικές επιδοτήσεις. Το κείμενο αυτό θα αποτελέσει τη βάση των διαπραγματεύσεων για την επίτευξη μιας συμφωνίας για τον προϋπολογισμό της περιόδου 2014-20.

Τόσο οι πλουσιότερες χώρες, που επιδιώκουν να ελαχιστοποιήσουν τη συνεισφορά τους στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τα εθνικά χρέη τους, όσο και χώρες κυρίως της ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες βασίζονται σε ευρωπαϊκούς πόρους για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξή τους, εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τα προτεινόμενα μέτρα. "Σε εποχές λιτότητας, ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν πρέπει να διογκώνεται. Πρέπει να κάνουμε τριπλάσιες ή τετραπλάσιες περικοπές από αυτές που προτείνονται για να σταθεροποιήσουμε τις συνεισφορές των κρατών-μελών", δήλωσε η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Σουηδίας, Μπιργκίτα Όλσον. "Δεν θα καταστεί δυνατή κάποια συμφωνία στη βάση περικοπών μόνο 50 δισεκατομμυρίων", πρόσθεσε, ενώ ο πρωθυπουργός της χώρας, Φρέντρικ Ράινφελντ, χαρακτήρισε "μη ρεαλιστική" την πρόταση, τονίζοντας όμως ότι δεν προτίθεται να ασκήσει βέτο αλλά να τη συζητήσει με τους Ευρωπαίους εταίρους του.

Ένας Πολωνός διπλωμάτης, από την άλλη, επέκρινε την κυπριακή προεδρία γιατί οι προτάσεις της "φαίνεται να επικεντρώνονται υπερβολικά στις περικοπές, γεγονός που δημιουργεί την εντύπωση μιας στρατηγικής για να επιβιώσουμε στην κρίση αντί για να αναδυθούμε ισχυρότεροι από αυτήν", όπως είπε χαρακτηριστικά.

Η Λευκωσία πάντως τονίζει ότι οι προτεινόμενες περικοπές θα αποτελέσουν μόνο την αρχή, σημειώνοντας ότι θα χρειαστούν και άλλες μειώσεις προκειμένου να επιτευχθεί μια τελική συμφωνία.

Ο προτεινόμενος συμβιβασμός περικόπτει τον προϋπολογισμό της περιφερειακής ανάπτυξης κατά περίπου 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το αρχικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αντιθέτως, οι δαπάνες στις αγροτικές επιδοτήσεις (οι μεγαλύτεροι δικαιούχοι σήμερα είναι η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία) θα μειωθούν μόνο κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι άμεσες ενισχύσεις στους παραγωγούς θα ξεπεράσουν τα 277 δισεκατομμύρια ευρώ μέσα σε μια επταετία.

Περίπου τα τρία τέταρτα του σημερινού προϋπολογισμού της ΕΕ πηγαίνουν σε αγροτικές επιδοτήσεις (40%) και σε έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους, γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές (35%).

Η Σουηδία, που μαζί με τη Βρετανία, τη Δανία και την Ολλανδία, ζητά από καιρό να μειωθεί το ποσοστό του προϋπολογισμού που πηγαίνει στους αγρότες, επέκρινε τις προτεινόμενες περικοπές. "Είναι απαράδεκτο να προστατεύεται από τις περικοπές η κοινή γεωργική πολιτική. Σχεδόν το 40% του προϋπολογισμού της ΕΕ πηγαίνει ακόμη σε αυτήν, έναν τομέα που απασχολεί το 5% της εργατικής δύναμης και συνεισφέρει μόνο κατά 1,5% στο ΑΕΠ της ΕΕ", σημείωσε η Όλσον.

Οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τον προϋπολογισμό αναμένεται να ξεκινήσουν αύριο προκειμένου να έχει επιτευχθεί συμφωνία μέχρι τη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ΕΕ, που θα διεξαχθεί στις 22 και 23 Νοεμβρίου.

Φ.Γ.
News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ



IV

Αύξηση δαπανών για την απασχόληση και την ανάπτυξη προτείνει η Κυπριακή Προεδρία

Οπως ανέφεραν σήμερα στις Βρυξέλλες πηγές της Κυπριακής Προεδρίας, η απόσταση που χώριζε τα κράτη μέλη σε σχέση με την πρόταση της Κομισιόν έφτανε τα 200 δισ. ευρώ για την παραπάνω επταετία. Τη μείωση αυτή ζητούσαν επτά κράτη μέλη (Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Αυστρία, Σουηδία, Φινλανδία).


Η Προεδρία πρότεινε τη μείωση του ποσού της αρχικής πρότασης κατά τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ, ώστε να προσεγγίσει τις απόψεις και να καταστεί δυνατή η λήψη απόφασης στο προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (22-23 Νοεμβρίου) ή το αργότερο μέχρι το τέλος τους έτους. Εάν παρέμενε στην αρχική πρόταση της Κομισιόν δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξει συνολική απόφαση, υπογράμμιζαν οι ίδιες πηγές.


Επιπλέον, το σημαντικότερο στοιχείο της συμβιβαστικής πρότασης, συνέχιζαν οι πηγές της Προεδρίας, είναι ότι στην εξοικονόμηση δαπανών που προβλέπει, δεν θίγονται οι πολιτικές υπέρ της απασχόλησης και της ανάπτυξης, όπου οι συνολικοί πόροι θα είναι ψηλότεροι κατά 50% σε σχέση με το ΠΔΠ της περιόδου 2007-2013.


Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Κυπριακή Προεδρία σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τις χώρες που βρίσκονται τα τελευταία χρόνια σε βαθιά ύφεση, όπως η Ελλάδα, πρότεινε όπως το ανώτατο ετήσιο ύψος των κοινοτικών κονδυλίων που θα λαμβάνουν από την Κοινότητα να είναι ψηλότερο από το 2,35% του ΑΕΠ που προβλέπεται για τα άλλα κράτη μέλη. Οπως επισημαίνεται στην πρόταση, οι χώρες που την περίοδο 2008-2010 γνώρισαν μια υποχώρηση του ΑΕΠ άνω του 1% να μπορούν να λάβουν ψηλότερες χρηματοδοτήσεις από το 2,35% που προβλέπεται για τις υπόλοιπες.

Η συμβιβαστική πρόταση της Κυπριακής Προεδρίας θα εξεταστεί για πρώτη φορά στη συνεδρίαση των Μονίμων Αντιπροσώπων των κρατών μελών, ενώ σε υπουργικό επίπεδο στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων θα εξεταστεί στις 20 Νοεμβρίου και στη συνέχεια θα υποβληθεί στους Ευρωπαίους ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής (22-23 Νοεμβρίου).

Από την πλευρά της η Κομισιόν, μετά τη δήλωση που εξέδωσε το πρωί με την οποία διευκρινίζει πως δεν υποστηρίζει τη συμβιβαστική πρόταση της Κυπριακής Προεδρίας, έκανε γνωστό διά του εκπροσώπου της Ολιβιέ Μπαγί στη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων ότι η Επιτροπή δεν σκοπεύει να αποσύρει τη δική της πρόταση θεωρώντας ότι είναι απολύτως ισορροπημένη.

«Εμείς θα συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την πρότασή μας κεφάλαιο-κεφάλαιο», είπε, επισημαίνοντας ωστόσο ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωβουλή είναι τα όργανα που θα κάνουν και θα ολοκληρώσουν τη διαπραγμάτευση.

πηγή: Sigmalive


Διαπιστώσεις

Οι ονειροπόλοι στέκονται πάντα στην άκρη γιατί
μόνο από κει θα περάσει
οι φτωχοί που τους ελεούν προσφέρουν μεγαλόψυχα τον
εαυτό τους
οι λέξεις μεγαλώνουν μέσα σε βράδια λησμονιάς
οι γυναίκες σιδερώνουν τα ξένα ασπρόρουχα κι ύστερα
πηγαίνουν στην πόρτα και κλαίνε
κι αυτός που κάνει έναν μεγάλο κύκλο πριν πάει στο
σπίτι του, γιατί δεν θέλει ακόμα να το παραδε-
χτεί - όχι, μη με ρωτάς, τίποτα δε θα επανορθωθεί
παιδιά έρημα που φεύγουν αθόρυβα απ΄την παιδική
ηλικία
ανέμελα πουλιά που βρίσκονται έναν ολόκληρο χρόνο
σε άδεια
τ΄αγάλματα έχουν κι αυτά τις μελαγχολικές τους
ώρες
ποίηματα - κλειδιά για την τρέλα ή τον ουρανό
η φήμη - αυτό το σφαγείο
ονειρεύομαι ένα νοσοκομείο για τ΄άρρωστα παραμύθια,
κύκνους μες στα καπέλα των κατάδικων, δάφνες
για νικημένους
εμείς οι ξεχασμένοι που μας αρκεί ένα χαμόγελο για
να περάσουμε τα σύνορα του κόσμου.
Αντίο, αντίο...Τίποτα δε θα επανορθωθεί...


Τάσος Λειβαδίτης
20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988





Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.




Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς 
που ο καιρός τους ήρθε
ποτέ δεν είναι πολύ αργά!
Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ 
να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! 
Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! 
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. 
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! 
Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!
Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! 
Μάθαινε, εξηντάχρονε! 
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε! 
Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! 
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο. 
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!
Μην αφεθείς να πείθεσαι
μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος! 
Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις. 
Έλεγξε το λογαριασμό εσύ θα τον πληρώσεις.
Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι 
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ. 
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.


Μπ. Μπρεχτ
Εγκώμιο στη μάθηση

29.10.12

Το ΔΝΤ δεν είναι συνταγή για φλαούνες και δεν έχει σχέση με την "κυπριακή παράδοση"





Έχει όμως σχέση με την εθελούσια αποδοχή από τους λαούς του μονοδρόμου "της βοήθειας", η οποία παντού κρίθηκε από τις πολιτικές ηγεσίες ως αναγκαία και αναπόφευκτη. Τα επιχειρήματα δε, ήταν επίσης παντού τα ίδια: η σοβαρότητα, η συναίνεση, η αγάπη για την πατρίδα, οι θυσίες του Ρουμανικού, Ουγγρικού, Ελληνικού, Κυπριακού κ.λ.π λαού για το καλό της χώρας, ο εγκλωβισμός των εργαζομένων στην αγάπη για τις αλυσίδες τους, η αντιστροφή των όρων, το ψέμμα πως οι λαοί θα σώσουν τον τόπο τους, το ψέμμα πως όποιος δεν συναινεί σε αυτή την υποδούλωση είναι με τον άλφα ή βήτα τρόπο εχθρός, η αισχρότητα πως μπορεί να είναι και εχθρός των εργαζομένων !!! και ένας διεθνής εμπαιγμός κατά των λαών με τη συμβολή των πολιτικών κομμάτων της κάθε χώρας με ελάχιστες εξαιρέσεις κάθε φορά.

Σε καμιά περίπτωση δεν είδαμε την αποδοχή εκ μέρους μιας κυβέρνησης πως είναι δέσμια και αδύναμη απέναντι σε αυτό το σύστημα, παρά μόνο προσπάθεια παραγωγής τοπικής υπεραξίας υπέρ τάχα του λαού.

Τα στάδια δε της διαχείρισης της δυσφορίας και της δυσαρέσκιας του κόσμου, είναι επίσης "διεθνοποιημένα", αρχίζοντας από την αντιστροφή και πάλι της ερώτησης ( α λα Ε. Βενιζέλος : μη λέτε πως δεν θέλετε τα μέτρα, έχετε κάποια άλλη πρόταση ή απλά είστε υπέρ της χρεωκοπίας της χώρας)...όχι δεν έχουν οι λαοί άλλη πρόταση απέναντι σε ένα ευρωπαϊκα μαγειρεμένο εμπαιγμό, όπου οι εθνικές πολιτικές ηγεσίες επαναλαμβάνουν εμφαντικά την ίδια "διεθνή" κοροϊδία, κάθε φορά σε άλλο εθνικό έδαφος για το αναπόφευκτο της καταστροφής...φροντίζετε εσείς κάθε μέρα γι αυτό.

Μόνο "σταματήστε την κοροϊδία" για την εθνική, κυπριακή μας υπερηφάνεια, για την ανάγκη εθνικών κυβερνήσεων, για τις υπογραφές που όλα μαζί τα κόμματα στην τελική θα βάλετε. Για ποιό λόγο; Είδαμε πως παντού οι λαοί είναι πολύ εύκολα διαχειρίσιμοι, παντού τα μέτρα περνάνε και παντού ο λαός αναλώνεται σε ρητορίες, πορείες, διαμαρτυρίες, συλλήψεις και ξύλο από τα κράτη του, και η κερδοφορία του κεφαλαίου εξυπηρετείτε.

Μένει να δούμε ποιός θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της ΟΕΛΜΕΚ για γενική απεργία...πού καταντήσαμε....


Ρουμανία: Zήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2009. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,9 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προέβη σε 137.000 απολύσεις στο Δημόσιο, μείωσε τις συντάξεις και τους μισθούς και αύξησε τους φόρους. Το 2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 7,1%.

Ουγγαρία: Προσέφυγε στο ΔΝΤ στα τέλη του 2008. Της χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,5 δισ. ευρώ. Η ουγγρική κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του 13ου μισθού, της 13ης σύνταξης και στην περικοπή κατά 20%- 30% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε το 2009 κατά 6,3%.

Λετονία: Το ΔΝΤ χορήγησε δάνειο ύψους 1,7 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε μείωση κατά 30% των μισθών του δημοσίου, σε περικοπή δαπανών κατά 4,5%, σε πάγωμα συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ. Το 2009 η ανεργία στη χώρα εκτινάχθηκε στο 16,6%.

Αργεντινή: Στην Αργεντινή το ΔΝΤ χορήγησε δάνεια ύψους 7,2 δισ. δολαρίων το 1999 και 39,7 δισ. δολαρίων το 2000. Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε νέα μέτρα όπως μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα των καταθέσεων. Η ανεργία της χώρας εκτοξεύθηκε στα ύψη, φτάνοντας έως και το 40% .
Το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν. Τα μέτρα προκάλεσαν κοινωνική αναταραχή και ακολούθησε παραίτηση της κυβέρνησης. Η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία κήρυξε πτώχευση.

Μεξικό: Το Μεξικό ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ το 1995. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 30 δισ. δολαρίων. Μετά τα νέα μέτρα που επιβλήθηκαν στη χώρα, οι πολίτες που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασαν το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.

Βραζιλία: Το δάνειο 41 δισεκατομμύρια δολάρια υπό την προϋπόθεση της περικοπής των κυβερνητικών δαπανών κατά 28 δις (με απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και ιδιωτικοποιήσεις). Αποτέλεσμα ήταν να ανεβούν τα καταναλωτικά δάνεια κατά 250% και να υπάρχουν μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και τραπεζών. Η ανεργία ξεπέρασε το 17%.

Ινδονησία: Η επιβολή των πολιτικών του ΔΝΤ εκεί οδήγησε σε πτώση του παραγόμενου πλούτου κατά 45%. Αποτέλεσμα: Βίαιη κοινωνική εξέγερση με εκατοντάδες νεκρούς.

Τουρκία: Πήρε δάνειο των 20,4 δις ευρώ μείωσε τους μισθούς κατά 20% και αύξησε κατακόρυφα τα επιτόκια.

Ελλάδα: Πήρε από το 2010 μέχρι σήμερα 145 δις ευρώ. Μείωση κατώτατου μισθού σε όλους 25% και 32% στους νεοεισερχόμενους μέχρι 25 ετών! Αύξηση ΦΠΑ μέχρι 25%. Αύξηση των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες κατά 25%.  Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Περικοπές συντάξεων, επιδομάτων, δαπανών υγείας και παιδείας. 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο θα γίνουν μέχρι το 2015. Η ανεργία ήδη ξεπέρασε το 25%. Αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 40%, 3 χιλιάδες μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα.  


πηγή για τα στοιχεία : Αντάρτες



Χωρίς επιστροφή θα πρέπει να θεωρείται η ρότα προς το μνημόνιο και τη συμφωνία με την τρόικα που έχει χαράξει η κυβέρνηση της Κύπρου. 

Το βράδυ της Δευτέρας 22 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε διά του κυβερνητικού εκπροσώπου  ότι έκλεισε ο κύκλος των διαβουλεύσεων του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια με κόμματα, φορείς και κοινωνικούς εταίρους και ότι διαμορφώθηκαν οι αντιπροτάσεις της κυβέρνησης προς την τρόικα, ανεστάλησαν και το μόνο που αναμένεται πλέον είναι η κάθοδος των εκπροσώπων των δανειστών  στο νησί προκειμένου να ξεκινήσει ο τελικός γύρος διαπραγματεύσεων που θα καταλήξει σε συμφωνία και υπογραφή μνημονίου για τη χορήγηση δανείου ύψους 11 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Ο Στέφανος Στεφάνου  εκτίμησε μάλιστα ότι ο χρόνος για τις διαπραγματεύσεις είναι επαρκής ώστε να παρουσιαστεί η τελική συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της 12ης Νοεμβρίου.

Τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο πρόεδρος Δ. Χριστόφιας βρίσκονται σε εξαιρετικά δεινή θέση καθώς ήδη έχουν ανακοινωθεί αυστηρά πακέτα λιτότητας με τελευταίο αυτό που εξαγγέλθηκε στις 18 Οκτωβρίου, ενώ το μεγαλύτερο αγκάθι ακούει στο όνομα «εργασιακά»  στα οποία η τρόικα απαιτεί, όπως και στην Ελλάδα, την ουσιαστική κατεδάφιση εργασιακών σχέσεων και κοινωνικής ασφάλισης.

Σε αυτό το πλαίσιο και αντιλαμβανόμενος ότι ο κλοιός σφίγγει απελπιστικά, οι δανειστές πιέζουν αφόρητα αλλά και ότι το ΑΚΕΛ  είναι πολύ πιθανό να βρεθεί στα πρόθυρα της συντριβής και της διάλυσης στις επικείμενες εκλογές του Φεβρουαρίου, ο Δ. Χριστόφιας επιχείρησε να κατευνάσει τουλάχιστον τις αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων. 
Έτσι στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, ο πρόεδρος της Κύπρου ανέλαβε δεσμεύσεις οι οποίες αφορούν κομβικά ζητήματα όπως η διατήρηση της ΑΤΑ και του 13ου μισθού, η διατήρηση του συνταξιοδοτικού ως έχει, η μη απόλυση ωρομισθίων και  συμβασιούχων δημοσίων υπαλλήλων αορίστου  χρόνου, ενώ όπως ειπώθηκε δεν τέθηκε θέμα φορολόγησης των εφάπαξ.

Κατέστησε σαφές ωστόσο ο Δ. Χριστόφιας ότι εν μπορεί να γίνει τίποτα για τις ήδη εξαγγελθείσες περικοπές στους μισθούς οι οποίες είναι κλιμακωτές και ξεκινούν από 6,5% για να καταλήξουν στο 12,5^. Με δεδομένο ότι από την έναρξη της συζήτησης περί μνημονίου στην Κύπρο συνεχώς εξαγγέλλονται μέτρα και περικοπές που θα είναι τα τελευταία, ίσως κάτι σας θυμίζει αυτό, οι πραγματικές απώλειες υπολογίζονται για τους μισθωτούς σε 17% – 20%. Με αυτό το δεδομένο  τα συνδικάτα απείλησαν πως σε περίπτωση αθέτησης των δεσμεύσεων θα ξεκινήσουν κινητοποιήσεις, ενώ τρείς από τις τέσσερις συνδικαλιστικές ενώσεις ζήτησαν δεσμεύσεις ότι δεν θα υπογραφεί δεύτερο ή και τρίτο μνημόνιο! 

Οι χειρισμοί του ΑΚΕΛ βεβαίως υπογραμμίζουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τα αδιέξοδα και τις αυταπάτες της «αριστερής διαχείρισης» εντός του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, όταν μάλιστα το πρόβλημα της Κύπρου δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από το χρέος των ιδιωτικών τραπεζών!

Έτσι σε μια χώρα της ευρωζώνης με μόλις 4,5% δημοσιονομικό έλλειμμά και χρέος 18% επί του ΑΕΠ, είναι προ των πυλών για επέλαση ο νεοφιλελεύθερος οδοστρωτήρας. Το μνημόνιο δανειοδότησης δε, θα σημάνει την ουσιαστική καταστροφή της κυπριακής οικονομίας καθώς τα 11 δις. Του δανείου, εκ των οποίων τα πέντε θα κατευθυνθούν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αντιστοιχούν στο 62% του κυπριακού ΑΕΠ. Για να έχει κανείς μέτρο σύγκρισης τα 110 δις. του πρώτου μνημονίου που έλαβε η Ελλάδα αντιστοιχούσαν στο 48% του ΑΕΠ. 

Το ΑΚΕΛ επωμίζεται  τις στρεβλώσεις και τις αγκυλώσεις της ελεύθερης αγοράς και με την υπογραφή, εκτός απροόπτου, του μνημονίου είναι ουσιαστικά σίγουρο ότι υπογράφει και την πολιτική του καταδίκη. Εξ ου και ο υποψήφιός του για το θώκο του προέδρου  Σταύρος Μαλάς καταποντίζεται δημοκοπικά αφήνοντας ορθάνοικτο  το δρόμο για σαρωτική επικράτηση του Νίκου Αναστασιάδη του ΔΗΣΥ…

Πηγή : ΠΡΙΝ / Αντάρτες

28.10.12

Ζητώ Συγνώμη

Ζητώ συγνώμη
που είμαι εγώ
που δε διαβάζω τα περιοδικά της μόδας
που είμαι γυναίκα
και χωρίς να βάλω το 15 πόντους τακούνι
και να βγάλω το πισινό μου γυμνό έξω
Ζητώ συγνώμη
που μου αλέσατε τα κόκαλά μου
και τα κάνατε την πηχτή
και εγώ ακόμα είμαι όρθια
γιατί είμαι ζωντανή ακόμα
Ζητώ συγνώμη
που ακόμα αναζητώ
την αγνότητα
σε τούτο τον κόσμο
βαθιά βυθισμένο στην αμαρτία
που πιστεύω
ότι όταν δίνεις το χέρι σου
πρέπει να το δώσεις εξ ολοκλήρου
χωρίς να λυπάσαι τον εαυτό σου
που δεν θεωρώ τα ιδανικά βλακείες
και που πιστεύω ότι το να αγαπάς κάποιον
σημαίνει ότι θα πεθάνεις για το πρόσωπο αυτό
Ζητώ συγνώμη
που δεν έχω δουλειά
ούτε λεφτά
και ακόμα δεν αυτοκτόνησα
ούτε σκοπεύω να αποτρελαθώ γι' αυτό
Ζητώ συγνώμη
από τα σκουπίδια
που τα ονόμασα με το όνομά τους
Ζητώ συγνώμη
που δεν είμαι πηλός
να με πλάθετε όπως σας αρέσει
που δεν πιστεύω στην Κόλαση
ούτε στον Παράδεισο
γιατί στην Κόλαση ήδη ζούσα - την εφεύρεσαν οι άνθρωποι
ενώ τον Παράδεισο θα το χτίσω μόνη μου
μόνο να ευκαιρήσω
Ζητώ συγνώμη
που δεν παρακαλάω
που δε μου σπάσατε τη μέση ακόμα
που δεν παίρνω τα ηρεμιστικά
και άλλα ναρκωτικά τυλιγμένα
σε διάφορα σχέδια και χρώματα
Ζητώ συγνώμη
γιατί δεν είπα ευχαριστώ
όταν πείναγα
όταν από τις βόμβες αρρώσταινα
όταν δεν είχα νερό να πλυθώ 5 εβδομάδες
γιατί απ' ότι φαίνεται
είμαι εντελώς αχάριστη
για όλα τα καλά που
κατά καιρούς μου προσέφεραν
το κράτος και η σημερινή κοινωνία
του Ουράνιου Λαού

Ζητώ συγνώμη ...
αχάριστη και παράνομη
σε μία κοινωνία
΄που ο νόμος είναι
η βία
το χρήμα
και η πνευματική πορνεία
σε μία κοινωνία
όπου η λοβοτομή χορηγείται δωρεάν
μαζί με τα παυσίπονα

Ζητώ συγνώμη
που υπάρχω
χωρίς να έχω την ανάγκη
να μυρίζω τα περιττώματα ενός νεκρού πολιτισμού
και να τα αποκαλώ τριαντάφυλλα
που δε δέχομαι τη φυλακή
των ψευδαισθήσεων

Ζητώ συγνώμη
γιατί καλλιεργώ μέσα μου
τη μεγαλύτερη αμαρτία - σκέφτομαι
και δεν τρώω τα σερβιρισμένα
γιατί πράττω το μεγαλύτερο έγκλημα
στη σημερινή εποχή
- εξακολουθώ να είμαι εγώ και να είμαι ελεύθερη

Σάνια Βόινοβιτς
27/10/2012

27.10.12

Η Ιδιοφυία του Πλήθους


Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο
για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα.
Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του.
Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη.
Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη.
Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό.
Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες,
προσοχή στους γνώστες,
προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία,
προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν
γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν,
φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν,
προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη
γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους,
προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα,
η αγάπη τους είναι μέτρια,
ψάχνει το μέτριο.
Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους,
υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει,
να σκοτώσει τον καθένα.
Δεν θέλουν μοναξιά,
δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά,
θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε,
διαφέρει από το δικό τους.
Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης,
δεν θα καταλάβουν την τέχνη,
θα εξετάσουν την αποτυχία τους ως δημιουργών,
μόνο ως αποτυχία του κόσμου.
Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως
θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής,
και τότε θα σας μισήσουν
και το μίσος τους,
θα είναι τέλειο..
Σαν ένα λαμπερό διαμάντι,
σαν ένα μαχαίρι,
σαν ένα βουνό,
σαν μια τίγρη.
Όπως το κώνειο.
Η καλύτερη τέχνη τους..
Charles Bukowski

Ένας Όχι και Τόσο Αναπάντεχος Θιασώτης του Λογιστικού Ελέγχου

Γράφει σήμερα ο Ριζοσπάστης:

Στηρίζει (και) τους τραπεζίτες
Εξετάσεις στους μεγαλοτραπεζίτες έδωσε την Τετάρτη στη Βουλή η νεοναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή». Μιλώντας στην Ολομέλεια, ο βουλευτής της Ηλ. Παναγιώταρος, απευθυνόμενος στους βουλευτές της συγκυβέρνησης, έδειξε μέγα πόνο για τα ...ζόρια που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες: «(...) Αυτοί που διέλυσαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα που βουλιάζει, τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται (...) αυτοί που διέλυσαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι οι ίδιοι που τους έχετε κάνει υπουργούς, πρωθυπουργούς».

Ακολούθως αποφάνθηκε ότι «το πρόβλημα δεν είναι ο κακός δημόσιος τομέας και ο κακός ιδιωτικός τομέας» αλλά τα «λαμόγια», βγάζοντας λάδι τους καπιταλιστές, που βάζουν στο χέρι ό,τι παράγεται με ιδρώτα του λαού. Ο ίδιοςαναγνώρισε το δημόσιο χρέος ως χρέος του λαού που πρέπει να το πληρώσει, ζητώντας μόνο λογιστικό έλεγχό του για «να δούμε πόσο είναι το τοκογλυφικό κομμάτι του», λες και το υπόλοιπο αφορά τα πλατιά λαϊκά στρώματα που δεκάρα δεν είδαν τόσα χρόνια από όσα τους ζητούν τώρα πίσω κάθε λογής πιστωτές. Τέλος,ζήτησε κι αυτός, όπως τα κόμματα της συγκυβέρνησης, να γίνουν «διαρθρωτικές αλλαγές» και ταυτίστηκε πάλι με τη μεγαλοεργοδοσία τασσόμενος ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, λέγοντας ότι έχουν μείνει «ανέγγιχτοι όλοι οι εργατοπατέρες (...) το πραγματικό καρκίνωμα είναι αλώβητο». Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της «Χρυσής Αυγής», που πρέπει να αντιμετωπιστεί οργανωμένα και ταξικά από το εργατικό κίνημα: Στήριγμα του συστήματος, αποκούμπι του κεφαλαίου στον πόλεμο που κλιμακώνει σε βάρος του λαού.

Δέστε τώρα πως οι ύαινες με προβιά λέοντα και τα πρόβατα με προβιά λύκου κάνουν παρόμοιες εκκλήσεις προς ανεγκέφαλους μικροαστούς.

* Για το σύστημα που πάσχει, ούτε καν μπαίνει ζήτημα αν είναι καπιταλιστικόοι νεοναζί, δια στόματος του Ηλ. Παναγιώταρου στην βουλή, λενε πως «φταινε τα λαμογια». Ενώ οι κάργα-αριστεροί λενε πως φταιει η κακή διαχείριση, ή ο νεοφιλελευθερισμός.

Για το πρόβλημα του χρηματοπιστωτικού συστήματος οι νεοναζί λενε πως φταινε οι μεγάλοι τοκογλύφοι, οι δε ριζοσπάστες αριστεροί μιλούν ακόμα για «golden boys» και για καζινο-καπιταλισμό. Δεν εχουν τον κατάλληλο εγκέφαλο για να διανοηθούν ότι πιθανόν, λεω εγώ τώρα, πιθανόν να φταίει το γεγονός ότι η ελίτ που μας κυβερνάει έχει συσσωρεύσει τόσα κεφάλαια που δεν ξέρει που να τα βάλει.

Απο κοινού οι νεοναζί και οι ουλτρα-σοσιαλιστές αναγνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος πρέπει να πληρωθεί, (απο ποιον; Μα ποιος πληρώνει πάντα!) και τώρα πρόσφατα, οι θιασώτες του λογιστικού ελέγχου αποκτούν κι ένα νέο, όχι αναπάντεχο, οπαδό. Πάλι δια στόματος του Ηλ. Παναγιώταρου στην βουλή, το επίχρυσο αυγό ζητάει λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους, έτσι για «να δούμε πόσο είναι το τοκογλυφικό κομμάτι του».

Οι νεοναζί τέλος, δια στόματος του Ηλ. Παναγιώταρου στην βουλή, θεωρούν ότι εχουν μείνει «ανέγγιχτοι όλοι οι εργατοπατέρες (...) το πραγματικό καρκίνωμα είναι αλώβητο». Δηλαδή διαδοχικές μνημονικές συγκυβερνήσεις δεν εχουν κάνει αρκετά για το χτύπημα του «πραγματικού καρκινώματος», των εργασιακών δικαιωμάτων. Ενώ απο την αξιωματική αντιπολίτευση... ... ε, όχι δα(!), δεν τόλμησαν να το πουν αυτο έτσι ωμά ακόμα... αλλά κάνετε λίγη υπομονή. Έχουμε καιρό. Δεν αποκλείεται να τ’ ακούσουμε κι αυτο ή κάτι παρόμοιο απο δαύτους. Τίποτε δεν εκπλήσσει πλέον.

Πηγή: Red Rock Views/ LR

«Κυρίως πρέπει να αναδείξουμε ότι η ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού σήμερα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον φασισμό αύριο»

«Κυρίως πρέπει να αναδείξουμε ότι η ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού σήμερα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον φασισμό αύριο»

Αύριο, γιατί αύριο και όχι χτες και προχτές; Η «αριστερά» τού Χόμπσμπαουμ, τού Γκίντενς, τού Μπέργκιν, τού Χολ, τού Δουζίνα, τού Λακλάου, τού Ζίζεκ, και τής λοιπής σοσιαλφασιστικής ακαδημαϊκής «ελίτ» δεν πρωτοστάτησε στην γενοκτονία στο Ιράκ; Αυτή η «αριστερά» που οι Μπουρνάζοι τού Σύριζα θεωρούν πρότυπο στην αντιμετώπιση τού ρατσισμού-φασισμού;

Για το «φασισμό» και την «ανάγκη μετώπου»: τι παραπάνω κάνουν οι Χρυσαυγίτες από τα όσα κάνουν τόσο χρόνια με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και σε μεγαλύτερη έκταση οι ευρωπαϊκές και οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις; Είναι αισχρό, εκ μέρους των Συριζαίων, να χρησιμοποιούνται οι χρυσαυγίτες ως φετίχ προκειμένου να αποκρυβεί ο βαθύς εκφασισμός τού ευρωπαϊκού πολιτικού εποικοδομήματος, --- διαδικασία που σαφώς δεν άρχισε με την «κρίση τού 08» και διαδικασία που προσπαθούν διαρκώς να εξωραΐσουν οι διανοούμενοι τής «ριζοσπαστικής αριστεράς» με τις καραμέλες των «κοινωνικών κεκτημένων», τής περιβαλλοντικά ευαίσθητης Ευρώπης, τής Ευρώπης τής απασχόλησης και τής καταναλωτικής ευημερίας, τον υποτιθέμενο μελλοντικό κίνδυνο τής «μετα-δημοκρατίας» κ.ο.κ.Στο εξής εγώ θα αποκαλώ τα ξεβράσματα τού Σύριζα φασίστες με «παιδεία και ανατροφή», διπλωματούχους φασίστες, φασίστες με τη βούλα τής ΕΕ, προτυποποιημένους φασίστες, ενώ τους ΧΑς-Νδάτες και λοιπά αριστερά ξεβράσματα Πασόκ-Δημάρ γενόσημους φασίστες.


( σχόλιο waltendegewalt στο LR )

υπο-σχόλιο: θα ενοχλήσει η λέξη "ξεβράσματα" μάλλον...δεν είμεθα και πολύ κόσμιοι, τί κρίμα όταν η ε.ε είναι τόσο πολύ κόσμια βάζοντας τον Ιρανικό Λαό σε εμπορικό, τραπεζικό και ενεργειακό εμπάργκο...

Agenda

Θα πρέπει να συζητήσουμε την ευρωκομμουνιστική στροφή στη πολιτική του ακελ. Διότι το ακελ είναι επίσημα, μετά την υπογραφή του μνημονίου ένα ευρωκομμουνιστικό κόμμα στην καλύτερη, αν δεν θα είναι ένα κόμμα τυπου δημαρ.

Θα πρέπει επίσης να συζητήσουμε τις ευθύνες του ακελ για την κυπριακή προεδρία της ε.ε. Υπήρχε πλάνο και συγκεκριμένοι στόχοι και πρέπει να δούμε ποιόν εξυπηρετούσαν αυτοί οι στόχοι, τους οποίους η κυπριακή προεδρία υπηρέτησε υποδειγματικά.

Θα πρέπει τέλος, να μην λογοκρίνουμε την πολιτική πραγματικότητα, λέγοντας πως το ζήτημα του μνημονίου είναι ζήτημα της δεξιάς και της αριστερας της κύπρου και των εξωακελικών....και του πως θα συμπεριφερθεί ο καθένας από όλους αυτούς...


Εδώ έχουμε κοσμοϊστορικές αλλαγές στην πολιτική του ακελ και το πρόβλημα μας δεν είναι τί θα κάμει η εξωακελική αριστερα αλλά τί κάμνει ήδη το ιδιο το ακελ.

Υπάρχουν και ένα σωρό άλλα ζητήματα, όπως η διάθεση για περαιτέρω ενοποίηση της ευρώπης και άρα εκχώρησης του φυσικού πλούτου - και δεν εννοούμε τίποτε χωράφκια στον Κοτσιάτη - καθώς και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας στα μονοπώλια και τα στρατιωτικά συμφέροντα του Νατο και των αμερικάνων στην τελική.

Πρόκειται για ιστορικούς συμβιβασμούς που αφήνουν κατά πολύ πίσω το ζήτημα της υπεράσπισης της ατα...

Είμαστε ήδη σε άλλη εποχή, και τα ζητήματα εσωτερικής κομματικής ηγεμονίας δεν ταυτίζονται πλέον με τα ζητήματα των συμφερόντων της εργατικής ταξης.

26.10.12

ΤΟ EUROGROUP ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ


Η συνεδρίαση της Πέμπτης στο Eurogroup αποτελεί μια ακόμη συνεδρίαση σε μια ασταμάτητη σειρά διαβουλεύσεων των ληστρικών και, σαδιστικών, πλέον, ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Υπερεθνικής Ελίτ, όπως αυτή εκπροσωπείται στη χώρα μας από την Τρόικα (ΕΕ/ΔΝΤ/ΕΚΤ). Στις συνεδριάσεις αυτές, όπως και σε δεκάδες επαφές τους, τα στελέχη της ΕΕ και ιδιαίτερα οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ των ισχυρών κρατών (αφού οι ελίτ χωρών της περιφέρειας όπως η Ελλάδα συνήθως παίζουν τον ρόλο μαϊντανού) αποφασίζουν για τους υπηκόους στα Προτεκτοράτα που στήνουν το ένα μετά το άλλο στον Ευρωπαϊκό Χώρο, και ειδικά στο Νότο, με πρώτη την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται εδώ και 2 χρόνια κάτω από μια άγρια  Οικονομική Κατοχή. Μια κατοχή που στηριζόταν βέβαια τόσο από την προηγούμενη «κοινοβουλευτική Χούντα» του ΠΑΣΟΚ και του Παπαδήμου, όσο και από τη σημερινή Ελληνική Τρόικα ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ: Δηλαδή τους πολιτικούς λακέδες του συστήματος και των ντόπιων και ξένων ελίτ που δημιούργησαν την κρίση, με την καταστροφή που επέφερε η ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ/ΟΝΕ. Όμως αυτή η κατοχή στηρίζεται σε τελική ανάλυση και από την «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όχι μόνο δεν θέτει ζήτημα εξόδου από την ΕΕ που δημιούργησε την κρίση στην Ελλάδα, αλλά απειλεί ότι αν βγούμε από το ευρώ θα έρθει η καταστροφή, όπως ακριβώς οι καλύτεροι παπαγάλοι του συστήματος! Γι’ αυτό τον λόγο και για όλο το ιστορικό της ψευτο-«Αριστεράς» αυτής, τη στάση της σε κομβικά ζητήματα της εποχής μας (σύμπλευση με τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση, την ΕΕ, τους πολέμους της υπερεθνικής ελίτ (,της οποιας βασικό στέλεχος είναι η ελίτ της ΕΕ,­­ κατά των λαών στη Μ. Ανατολή κτλ.) την φιλελεύθερη «Αριστερά» που εκπροσωπεί σήμερα επάξια ο ΣΥΡΙΖΑ, (μάλιστα ως αξιωματική αντιπολίτευση), την ονομάζουμε εκφυλισμένη.
Και όχι μόνο αυτό. Στις διαβουλεύσεις αυτές και άλλες πολλές που γίνονται «κεκλεισμένων των θυρών», η EE εντείνει τις διεργασίες της προς την κατεύθυνση της λεγόμενης «πολιτικής ολοκλήρωσης». Δηλαδή της πολιτικής ένωσης των κυρίαρχων ελίτ της ΕΕ, που διαχειρίζονται την Παγκοσμιοποίηση μαζί με την Αμερικανική και Ιαπωνική ελίτ (η Τριάδα δηλαδή που συναπαρτίζει την υπερεθνική ελίτ), με βάση μια Δημοσιονομική και Τραπεζική Ένωση, η οποία θα μειώσει τις αστάθειες του συστήματος στην Ευρωζώνη, αλλά την ίδια στιγμή θα στερεί από όλα τα κράτη-μέλη την οποιασδήποτε οικονομική και, κατά συνέπεια, πολιτική κυριαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς. Αυτό σημαίνει ότι ηΠαγκόσμια Διακυβέρνηση η οποία μέχρι τώρα υπήρχε ανεπίσημα (μέσω του G7, κλπ.), έχει μπει πλέον επίσημα στη φάση θεσμοποίησης της. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται ότι είναι πολύ πιθανό στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η υπερεθνική ελίτ (δηλαδή οι ελίτ των G7 και γενικά οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί κλπ. που κινούνται και επωφελούνται γύρω από αυτές) να υιοθετήσει ακόμα και ένα ενιαίο νόμισμα για την οικονομική κυριαρχία της μέσα στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, και ότι ακόμη περισσότερη εξουσία θα συγκεντρώνεται στα χέρια των ελίτ, μέσω κάποιας μορφής υπερεθνικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που θα αποτελέσει πλέον το ιδανικό πολιτικό συμπλήρωμα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, ενώ οι Εθνικές Αντιπροσωπευτικές «Δημοκρατίες» θα αποτελούν τα τοπικά «δημοτικά συμβούλια» που θα εκτελούν τις αποφάσεις της.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ: ΤΟ 1/3 ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ
Οι ιστορικοί συνειρμοί με τις στενές σχέσεις των κατοχικών δυνάμεων και των δωσίλογων κυβερνήσεων των Τσολάκογλου κ.λπ., δημιουργούνται αβίαστα στη λαϊκή κοινωνική συνείδηση με βάση την έννοια της «κατοχής» που φέρνει στο νου φρικαλέες εικόνες για τον Ελληνικό, και όχι μόνο, λαό. Όμως η κατοχή που είχαμε ήταν σε άλλες συνθήκες, σε σχέση με τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Παρότι και σήμερα έχουμε μια κτηνώδη και βαμμένη με αίμα κατοχή (συνεχείς αυτοκτονίες, θάνατοι και δυστυχία από την καταστροφή της βασικής υγειονομικής, φαρμακευτικής περίθαλψης κτλ., υποσιτισμοί, στοχευμένες επιθέσεις του παρακράτους, κρατική βία κτλ.), πρέπει ο λαός να αντιληφθεί ότι η διαφορά με την τότε στρατιωτική κατοχή που ήταν Εξωτερική Κατοχή με τα όπλα, είναι ότι σήμερα έχει δώσει τη θέση της στην Οικονομική Κατοχή η οποία είναιΕσωτερική Κατοχή.
Αυτή η Κατοχή, λαμβάνει χώρα όχι μόνο με ωμή εφαρμογή Οικονομικής Βίας (μαζική ανεργία, οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, ξεπάστρεμα  τελευταίων παροχών του ήδη καχεκτικού Κοινωνικού Κράτους, απόσυρση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και εισαγωγή ατομικών, ελαστικοποίηση εργασίας και ασφάλισης κ.λπ.) αλλά επίσης και με την εντεινόμενη χρήση φυσικής βίας και κρατικής καταστολής καθώς και βίας  αντι-μεταναστευτικών ρατσιστικών ομάδων (Χρυσή Αυγή), οι οποίες χαίρουν την ανοχή του κράτους και επανδρώνονται από υπηρεσίες προστασίας της νύχτας (μπράβους κ.λπ.).
Είναι εσωτερική κατοχή αφού οι συμβάσεις με την Τρόικα ορίζουν θεσμικά την άσκηση οικονομικής – και κατ’ επέκταση πολιτικής – εξουσίας από τις ισχυρότερες οικονομίες, κάτι το οποίο συνεπάγεται την κατάργηση του δικαιώματος της εθνικής κυριαρχίας στις οικονομικές/πολιτικές αποφάσεις, ακόμη και με βάση το αστικό σύνταγμα. Ακριβώς γι’ αυτό, το καθεστώς οικονομικής κατοχής που βρίσκεται για πρώτη φορά η χώρα στη μεταπολεμική της ιστορία, είναι πολύ χειρότερο από τα στρατιωτικά καθεστώτα που έχει περάσει ο τόπος και τα οποία δε τόλμησαν να περάσουν τέτοια μέτρα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των παραγωγικών πόρων. Και φυσικά η εσωτερική οικονομική κατοχή είναι πολύ χειρότερη από την εξωτερική γιατί την υποστηρίζουν και όλα τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, δηλαδή έμμεσα ή άμεσα το 1/3 σχεδόν του ελληνικού λαού, με βάση και τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών-φιάσκο! -Σε αυτά τα στρώματα συμπεριλαμβάνονται και πολλοί ψηφορόροι φυσικά της «Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν θέλουν να ακούν ούτε καν για έξοδο από την ΟΝΕ, πόσο μάλλον από την ΕΕ.
Γι’ αυτό και ο αγώνας σήμερα δεν μπορεί να είναι απλά αγώνας εθνικής απελευθέρωσης, αλλά αγώνας πρωταρχικά  κοινωνικής απελευθέρωσης, δηλαδή αγώνας τόσο ενάντια στις ξένες ελίτ όσο και στις ντόπιες, χωρίς την υποστήριξη των οποίων δεν θα ήταν δυνατή η σημερινή καταστροφή. Γι’ αυτό και η ανάγκη για έναΛαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης, που όχι μόνο θα μας βγάλει από την ΕΕ, που είναι η βασικότερη αιτία της σημερινής καταστροφικής για τον λαό, κρίσης, αλλά θα θέσει και τις βάσεις της Οικονομικής και Πολιτικής Αυτοδυναμίας μας ως λαού, σε αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια με άλλους λαούς, αρχικά του Νότου, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, ώστε στη συνέχεια, αφού έχει σταθεί στα πόδια του, να αποφασίσει με δημοκρατικές διαδικασίες τι είδους αλλαγή συστήματος θέλει.
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΩΝ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΤΩΝ ΜΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Θα κάνουμε ξεκάθαρο εξ αρχής ποια ΔΕΝ είναι τα αίτια της κρίσης,, κόντρα στους παπαγάλους του συστήματος που ασχολούνται με τις…τρίχες των αφεντικών τους καθημερινά στα ΜΜΕ των ελίτ, αλλά και στα ΜΜΕ της εκφυλισμένης «Αριστεράς» (μεγάλο μέρος της οποίας, και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει οικονομικό και πολιτικό συμφέρον στην παραμονή στην ΕΕ), παρασύροντας μεγάλο μέρος του λαού σε αποπροσανατολιστικές συζητήσεις.
Το αίτιο της κρίσης:
-       ΔΕΝ είναι η διαφθορά και οι «κλέφτες» πολιτικοί:
Η διαφθορά είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια της «Ανάπτυξης» στην Ελλάδα, που ήταν πάντα παρασιτική στο Κράτος, τόσο από τον ιδιωτικό (σε αντίθεση με τα παραμύθια των φιλελεύθερων), όσο και αργότερα στον πελατειακό δημόσιο τομέα, ακριβώς επειδή ήταν πάντα εξαρτημένη από τις ελίτ και τις οικονομίες των χωρών του Ευρωπαϊκού Βορρά. Σε κάθε «Προτεκτοράτο» εμφανίζονται φαινόμενα ακραίας διαφθοράς και αρπαχτής, και στην Ελλάδα απλά όπως και σε άλλες χώρες της περιφέρειας, το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και μεγάλο μέρος του λαού ακολουθεί… Οι «κλέφτες πολιτικοί» που «τα τρώνε» και παρουσιάζονται ως η αιτία της κρίσης είναι άλλη μια συνηθισμένη καραμέλα του συστήματος και των περί αυτώ παπαγάλων, καθώς και κάποιων εθνικιστών κυρίως «αναλυτών», για να «προσωποποιήσουν» την κρίση και τα αίτια της , με μια …βολική ανάλυση που στόχο έχει να κάθεται ο λαός στον καναπέ του, περιμένοντας τους «Αδιάφθορους Ηγέτες» και Επαγγελματίες Πολιτικάντηδες να τον σώσουν: Σύμφωνα με αυτή την «ανάλυση» δεν υπάρχει σύστημα, Παγκοσμιοποίηση, ΕΕ, (οικονομικές κυρίως) ελίτ που δημιουργούν τις κρίσεις, αλλά απλά «κακοί πολιτικοί», «διεφθαρμένοι» κτλ., που, υποτίθεται, αν παταχτούν, τότε όλα τα προβλήματα λίγο-πολύ θα λυθούν. Φυσικά και υπάρχουν και κλέφτες Επαγγελματίες Πολιτικάντηδες που δρουν προκλητικά για τον λαό, αλλά αυτό είναι περίπου σα να κατηγορούμε τους στρατηγούς ότι σκοτώνουν στον Πόλεμο. Το ίδιο το σύστημα, ειδικά στα Προτεκτοράτα του διεθνοποιημένου συστήματος και της Υπερεθνικής Ελίτ, όπως στην Ελλάδα, δημιουργεί ΕΓΓΕΝΩΣ τη διαφθορά και την αρπαχτή, αρχικά στα ψηλά κλιμάκια και, στη συνέχεια, στη «βάση» των υπηκόων των ελίτ..
-       ΔΕΝ είναι ο «μεγάλος» δημόσιος τομέας
Καραμπινάτο ψέμα των παπαγάλων των ελίτ στα καθεστωτικά ΜΜΕ. Ακόμη και πριν την απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων, στην αρχή της κρίσης, ο αριθμός των υπαλλήλων στην Ελλάδα ήταν ΚΑΤΩ από τον μέσο Ευρωπαϊκό Μέσο Όρο στις χώρες των 15 της ΕΕ. Η Δανία π.χ. είχε σχεδόν ΔΙΠΛΑΣΙΟ αριθμό Δημοσίων υπαλλήλων αναλογικά με τον πληθυσμό της, σε σχέση με την Ελλάδα. Άλλο είναι το γεγονός ότι θα έπρεπε να εξορθολογιστεί ο Δημόσιος Τομέας, αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο μέσα στη διαδικασία ενός Λαϊκού Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης όπως αυτό που προτείνουμε, και όχι διαλύοντας κάθε κοινωνική υπηρεσία και καταστρέφοντας το όποιο κράτος-πρόνοιας για χάρη των εγκληματικών ντόπιων και ξένων ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων!
-       ΔΕΝ είναι το ΧΡΕΟΣ το αίτιο της κρίσης
Η καθημερινή «πιπίλα», όχι μόνο των ΜΜΕ των ελίτ αλλά και της εκφυλισμένης Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΕΛΕ κτλ.). Το Χρέος είναι ΣΥΝΕΠΕΙΑ της κρίσης που δημιούργησε ένα εξωστρεφές μοντέλο ετερόνομης Ανάπτυξης στην Ελλάδα, η οποία  γιγαντώθηκε με την είσοδο της χώρας της ΕΕ και απλά καλυπτόταν από τον συνεχή δανεισμό, ο οποίος και δημιούργησε στην πορεία το τεράστιο Χρέος. Ακόμη και αν μας χάριζαν ΟΛΟ το Χρέος αύριο, αν συνεχίζαμε μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, μέσα στη Διεθνοποίηση των αγορών, θα είχαμε σε μερικά χρόνια ένα παρόμοιο Χρέος με τις τεράστιες αποκλίσεις που έχουμε στη παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα μεταξύ των μελών της ΕΕ
-       ΔΕΝ είναι η Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση
Η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση που συνεχίζεται από το 2008, λειτούργησε απλά ως καταλύτης για την ελληνική κρίση και δεν ήταν το αίτιο της όπως ισχυρίζονται αρκετοί, ακόμα και στην αντισυστημική Αριστερά. Η Κρίση αυτή ξεκίνησε από τον Χρηματοπιστωτικό τομέα σε χώρες με ισχυρό Τραπεζικό τομέα, και όχι στην Ελλάδα που ποτέ δεν είχε ανοιχτεί σε τοξικά ομόλογα κ.λπ. όπως αυτά που δημιούργησαν την Παγκόσμια Κρίση.
Ποιο είναι λοιπόν το αίτιο της κρίσης;
Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΕ/ΟΝΕ ΚΑΙ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟ ΑΙΤΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - Η ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΦΟΥΣΚΑ
Σήμερα, τα λαϊκά στρώματα που καταστρέφονται οικονομικά δεν ανήκουν μόνο στα παραδοσιακά στρώματα των φτωχών εργατών, αγροτών καθώς και των αυτο-απασχολούμενων κάθε είδους, αλλά περιλαμβάνουν και την κρατικοδίαιτη μεσαία τάξη που δημιούργησε η ψευτο-ανάπτυξη «με ξένα κόλλυβα» (του ΠΑΣΟΚ κυρίως) στη μεταπολίτευση. Γιατί είναι ακριβώς αυτή η μεσαία τάξη που σήμερα κτυπιέται αλύπητα, όχι γιατί είναι οι «κακοί» Γερμανοί που το επιβάλλουν, ή η «κακιά» και «τιμωρητική» Ευρώπη, όπως παπαγαλίζει η εκφυλισμένη «Αριστερά», σε αντίθεση δήθεν με την «Ευρώπη των λαών» της «δημοκρατίας» και της «κοινωνικής δικαιοσύνης», που ήταν βέβαια απλά ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα, στο οποίο στηριζόταν η ΕΟΚ και στη συνέχεια η ΕΕ. 
Στην πραγματικότητα, όλα άρχισαν πολύ νωρίτερα, σχεδόν είκοσι χρόνια πριν, με την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Αγοράς το 1993,  όταν θεσμοποιήθηκε η Πράξη Ενιαίας Αγοράς στο Μάαστριχτ, η οποία καθιέρωνε την ελεύθερη διακίνηση των εμπoρευμάτων, τoυ κεφαλαίoυ και της εργασίας μέσα στην Κoινότητα, με την κατάργηση όλων των μη δασμoλoγικών εμπoδίων. Αυτό σήμαινε, όχι μόνο το άνοιγμα, αλλά και την «απελευθέρωση» από Κοινωνικούς Ελέγχους των τεσσάρων αγορών (αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίου και εργασίας) ―τις γνωστές «4 ελευθερίες». Η oλoκλήρωση της Ευρωπαϊκής αγoράς κρίθηκε αναγκαία στo πλαίσιo της εντεινόμενης διεθνoπoίησης της καπιταλιστικής oικoνoμίας της αγοράς και τoυ oξυνόμενoυ ανταγωνισμoύ με τα άλλα μπλόκ τoυ διεθνoύς κεφαλαίoυ, δηλαδή τo Αμερικανικό και των χωρών της Ν.Α. Ασίας. Όμως, τo πρόβλημα ανταγωνιστικότητας για τα μητροπολιτικά κέντρα των Βορείων Χωρών της ΕΟΚ/ΕΕ ήταν εντελώς διαφορετικό από το αντίστοιχο πρόβλημα στις περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στoν Βορρά (με δεδoμένη την υψηλή παραγωγικότητα των μητρoπoλιτικών χωρών) εξαρτάται κυρίως από τη συγκράτηση τιμών και μισθών ώστε να μπορούν να ανταγωνιστούν τα Γερμανικά π.χ. βιομηχανικά προϊόντα τα φθηνότερα προϊόντα made in China, είτε αυτά παράγονται από θυγατρικές είτε από εγχώριες επιχειρήσεις, αφού αυτές οι χώρες είχαν χτίσει πολλές δεκαετίες πριν μια αυτοδύναμη οικονομική δομή. Από αυτές τις χώρες ξεκίνησε το ίδιο το σύστημα της Οικονομίας της Αγοράς και της ψευτο-Δημοκρατίας στην Ευρώπη. Αντίθετα, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στις περιφερειακές και εξαρτημένες χώρες μέσα στην ΕΟΚ/ΕΕ, όπως η Ελλάδα, εξαρτάται από τη, μέσω νέων επενδύσεων, βελτίωση της παραγωγικότητας..
Το πρόβλημα δηλαδή στις χώρες της περιφέρειας, όπως η δική μας, ήταν αναπτυξιακό και αφoρούσε τη δημιoυργία μιας ισχυρής παραγωγικής βάσης με αντίστoιχα επίπεδα παραγωγικότητας προς αυτά των μητροπολιτικών κέντρων. Έχει δηλαδή να κάνει με το εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης που η Ελλάδα υιοθέτησε, κατά κύριο λόγο, μετά τον πόλεμο, και, ειδικότερα, μόλις η Ελλάδα εισήλθε στην ΕΕ.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η «κομπραδόρικη» ελληνική αστική τάξη δεν είχε καταφέρει ποτέ  να αναπτύξει μια ανταγωνιστική παραγωγική βάση που να στηρίζει την καταναλωτική της βάση, κάνοντας παραγωγικές επενδύσεις. Έτσι μπαίνοντας στον ελεύθερο ανταγωνισμό και στη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση (όπως έκανε η Ελλάδα), ειδικά με την ένταξη στην ΕΕ, (χωρίς βέβαια ποτέ να ενημερωθεί για τις επιπτώσεις και να ρωτηθεί ο λαός), αυτό σήμαινε ότι η Ελλάδα άνοιξε σταδιακά τα σύνορά της σε ξένα προϊόντα, τα οποία δεν είχε κανένα μέσο για να ανταγωνιστεί, δεδομένου ότι η βιομηχανία, (ό,τι βιομηχανία υπήρχε), ήταν δασμοβίωτη, και σε μεγάλο βαθμό προστατεύονταν από διάφορους φόρους, τέλη κ.λπ., ενώ η γεωργία μας ήταν μη ανταγωνιστική σε σύγκριση με εκείνη των Βορείων χωρών της ΕΕ, και αργότερα σε σχέση με αυτή των Ασιατικών χωρών, κ.λπ..
Το αποτέλεσμα ήταν ότι σε πολύ λίγα χρόνια, το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών, άρχισε να ανεβαίνει στα ύψη, γιατί η κομπραδόρικη και παρασιτική ελληνική οικονομική και πολιτική ελίτ επένδυσε μόνο στην εισαγωγή των προϊόντων και στην «υποδομή» για να εισάγονται προϊόντα (δρόμοι που σήμερα μάλιστα χρυσοπληρώνουμε, κτλ.). Αυτό ήταν φυσικά επιφανειακά καλό για τους καταναλωτές, δεδομένου ότι ήταν σε θέση να αγοράζουν φτηνά προϊόντα, με τον δανεισμό, αλλά βέβαια είχε καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Γιατί αν αγοράζεις, αλλά την ίδια στιγμή δεν έχεις την ικανότητα να πουλάς, δηλαδή να κάνεις εξαγωγές, σημαίνει ότι πρέπει να δανειστείς.
Και φυσικά μόνο ο Τουρισμός (όταν στέρεψαν τα μεταναστευτικά και ναυτιλιακά εμβάσματα) δεν επαρκούσε να καλύψει τις διογκούμενες συνεχώς εισαγωγές, αφού και η όποια προπολεμική βιομηχανία είχαμε, καταστράφηκε μέσα στον ανελέητο ανταγωνισμό της ΕΕ, ενώ η αγροτική επάρκεια που διέθετε η Ελλάδα στην κάλυψη πολλών βασικών αναγκών, επίσης αποδιαρθρώθηκε μέσα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που μας επέβαλλε ποια και πόσα αγροτικά προϊόντα θα παράγουμε. Το «χρυσωμένο χάπι» των επιδοτήσεων σταμάτησε και αυτό, και τώρα μείναμε με μια κατεστραμμένη γεωργία, όπως και βιομηχανία, και η «ανάπτυξη» που υπόσχεται η ντόπια και ξένη Τρόικα βασίζεται στις «καλές προθέσεις» (αν υπάρξουν) κάποιων εμίρηδων του Κατάρ ή των Κινέζων άγριων καπιταλιστών και των αντίστοιχων Γερμανών (η, καταστροφική και για το τοπικό περιβάλλον, πράσινη φούσκα των Γερμανικών επενδύσεων «Πράσινης Ενέργειας» στην Ελλάδα είναι απλά μια ένδειξη)...
Και σήμερα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και την Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία έχουν ελλείμματα. Η Ελλάδα έχει έλλειμμα περίπου 12% του Εθνικού Εισοδήματος, στο ισοζύγιο πληρωμών ενώ η Γερμανία και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης έχουν 6% πλεόνασμα, δηλαδή βλέπουμε «καθρεπτιζόμενες» εικόνες: το πλεόνασμα των χωρών του Βορρά είναι το έλλειμμα των χωρών του Νότου! Αυτή ήταν λοιπόν η πρώτη πηγή του χρέους, που άρχισε να συσσωρεύεται.
Από την άλλη πλευρά, είχαμε το τεράστιο έλλειμμα στο δημόσιο τομέα. Κι αυτό διότι όταν το ΠΑΣΟΚ εξελέγη, για πρώτη φορά, στη δεκαετία του '80, ήθελε να φτιάξει ένα είδος κοινωνικού κράτους πρόνοιας, αλλά με «ξένα κόλλυβα»! Δηλαδή αντί της φορολόγησης στα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, την οποία υποτίθεται υπαγόρευε η «σοσιαλιστική» ιδεολογία του, έκανε κάτι άλλο! Δανεισμό, και, κυρίως εξωτερικό δανεισμό! Μόνο στη δεκαετία του '80, το χρέος τριπλασιάστηκε ως % του εθνικού εισοδήματος. Έτσι, όταν η συνθήκη του Μάαστριχτ υπεγράφη, και δημιουργήθηκε η κοινή Αγορά στην ΕΕ, με τις αγορές εντελώς ανοιχτές, οι Έλληνες αγρότες και εργαζόμενοι είχαν μείνει ανυπεράσπιστοι, και δεν μπορούσαν να προστατεύσουν τον εαυτό τους, στον βαθμό που ήταν δυνατό πριν την ένταξη στην ΕΕ.
Και βέβαια όταν οι ελίτ του «Εκσυγχρονισμού» μας έβαλαν στην ευρωζώνη «μετά βαΐων και κλάδων», η κατάσταση χειροτέρεψε. Κι αυτό επειδή μπήκαμε σε ακόμη μια φούσκα, αφού τώρα μπορούσε το Κράτος να δανειστεί ακόμα πιο εύκολα με την υποστήριξη του ευρώ. Έτσι, για παράδειγμα, πληρώθηκε το πανάκριβο φιάσκο των Ολυμπιακών Αγώνων και πολλά άλλα (μεγάλα έργα υποδομής σε σχέση με τους Ολυμπιακούς κτλ.). Καθώς όμως αυτό συνέβαινε, το χρέος φυσικά συνέχιζε να αυξάνει, και αυτό συνέβαινε καθώς οι ντόπιες και ευρωπαϊκές ελίτ μιλούσαν και μας «επιβράβευαν» για το «ελληνικό θαύμα» και την «ισχυρή οικονομία» της ψευτο-Ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής ο δανεισμός ήταν εύκολος γιατί υπήρχε αφθονία του χρήματος και μεγάλη αφθονία ρευστότητας στην παγκόσμια αγορά, και απο πίσω μας είχαμε το ισχυρό Ευρώ να στηρίζει τον δανεισμό μας, δηλαδή μέχρι την περίοδο 2007-2008, όταν άρχισε η Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική κρίση.
Από το 2008 λοιπόν, ως αποτέλεσμα της Παγκόσμιας κρίσης, οι «σφιχτές» συνθήκες που επιβλήθηκαν στη διεθνή αγορά δανεισμού και η «στενότητα» στην κυκλοφορία του χρήματος και κεφαλαίου, έκαναν τα χρήματα για δανεισμό είδος εν ανεπαρκεία, και οι ευρωπαϊκές ελίτ και οι πιστωτές «κατάλαβαν» (στην πραγματικότητα το ήξεραν αλλά έκαναν μέχρι τότε τα στραβά μάτια γιατί δεν τους πείραζε μέχρι τότε) ότι τα ελληνικά οικονομικά ήταν, αν όχι τεχνητά, σε πολύ κακή κατάσταση. Επειδή το νόμισμά μας ήταν το Ευρώ, δηλαδή ένα ξένο νόμισμα, που δεν ελεγχόταν από τις ντόπιες πολιτικές ελίτ, προκειμένου το Ελληνικό Δημόσιο να δανειστεί για να καλύψει τις ανάγκες της, έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικό από τα Κράτη που δεν ανήκουν στην ΟΝΕ: Έπρεπε να στραφεί στις αγορές, κι αυτό επειδή το καταστατικό της ΕΚΤ έχει απαγορεύσει τον δανεισμό από αυτή, σε αντίθεση με τη δυνατότητα κάθε χώρας που έχει το δικό της νόμισμα να δανείζεται από την Κεντρική της Τράπεζα! Δηλαδή, η Ελλάδα είχε να ανταγωνιστεί στις ευρωπαϊκές αγορές, με τη Γερμανία, με τεράστιες πολυεθνικές επιχειρήσεις, κλπ.! Κάτι που, φυσικά, σημαίνει ότι κανείς δεν έδινε δεκάρα στην Ελλάδα στις αγορές, με αποτέλεσμα να σκάσει η κρίση, σπάζοντας την πολυετή αναπτυξιακή "φούσκα".
Η κρίση λοιπόν στην Ελλάδα, και γενικά στον Ευρωπαϊκό Νότο, η οποία σταδιακά οδηγεί στη «Λατινο-Αμερικανοποίησή» του (όσον αφορά μισθούς, ποιότητα ζωής κ.λπ.) και την Κινεζοποίηση του (όσον αφορά την ελαστικοποίηση εργασίας και ασφάλισης, την ποιότητα της εργασίας κ.λπ.), με το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου, τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες κλπ. (ΕΟΖ) έχει, λοιπόν, τις ρίζες της στην ενσωμάτωση αυτών των χωρών στην ΕΕ και, μέσω αυτής, στη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης.
Στην πραγματικότητα, Ισπανία, Πορτογαλία, και αργότερα Ιταλία, είναι για τα καλά στο δρόμο για να γίνουν επίσης άτυπα προτεκτοράτα της Υπερεθνικής Ελίτ, μέσω της ΕΕ,  αν και δεν έχουν ακόμη προσχωρήσει στο στάδιο Οικονομικής Κατοχής όπως η Ελλάδα. Οι λαοί της Νότιας Ευρώπης απλά πληρώνουν το τίμημα της άνισης οικονομικής ανάπτυξης που επιβάλλει η διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς και ο εξοντωτικός ανταγωνισμός που επιβάλλεται από την Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση που εκφράζει στον χώρο μας η ΕΕ , γεγονός που καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη για μια νέα «ανάπτυξη» που βασίζεται στην αυτοδυναμία, μέσα σε μία νέα ένωση των λαών με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας. Μια ένωση που θα μπορούσε να αρχίσει με τις χώρες της περιφέρειας που βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει πρώτα η ένωση μέσα στην ΕΕ για να βγούμε από την κρίση, όπως π.χ. ζητά το αποπροσανατολιστικό, αν όχι γελοίο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που πρϋποθέτει να αλλάξουν …όλες οι κυβερνήσεις στην ΕΕ και να εγκαταλείψουν τον «κακό» νεοφιλελευθερισμό ώστε να σωθούμε και εμεις! Ωσάν ο νεοφιλελευθερισμός να είναι απλά μια κακιά πολιτική και συνωμοσία που εφαρμόζεται από κάποιους μοχθηρούς εγκεφάλους, την «κακιά Μέρκελ» κα., και όχι μια δομική αλλαγή του συστήματος, που ξεκίνησε από τις Πολυεθνικές και τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση, και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και στους λαούς της Ευρώπης βασικά μέσω της ίδιας της ΕΕ!.
ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ
Παλαιότερες αλλά και πρόσφατες διαδηλώσεις κοινωνικών ομάδων και ανένταχτων ανθρώπων που πλήττονται βάναυσα από τις συνέπειες της ένταξης της χώρας σε ΕΕ/ΟΝΕ, όπως οι αγρότες στη Λάρισα και την Κρήτη ή οι συνταξιούχοι που καίγανε τη σημαία της ΕΕ με αφορμή την επίσκεψη Μέρκελ, δείχνουν ότι το αίτημα για άμεση έξοδο από ΕΕ/ΟΝΕ είναι κάτι παραπάνω από ώριμο σε μεγάλα τμήματα του λαού, παρά τον εσκεμμένο και χρόνιο αποπροσανατολισμό από την εκφυλισμένη «Αριστερά». Μια «Αριστερά» που μετά τις πρόσφατες εκλογές φιγουράρει ως η «νέα αριστερή αντιπολίτευση» της χώρας και που το βασικό της «κατόρθωμα» δεν είναι άλλο από τη συνέχιση του καπελώματος (με μπόλικα κονδύλια πλέον, και με δήθεν αμεσοδημοκρατικές, αλλά εντελώς κομματοκρατούμενες, συνελεύσεις που διοργανώνει «παντού» κτλ.) μεγάλου μέρους των μεσαίων κυρίως στρωμάτων, σε φιλο-ΕΕ/ΟΝΕ αλλά και εκ νέου αποπροσανατολιστικές ρητορολογίες για κατάργηση των Μνημονίων (μέσα στην ΕΕ!). Κι αυτό διότι ο μέχρι πρότινος πολιτικός φορέας που είχε αναλάβει για λογαριασμό του συστήματος τη διαδικασία αυτή, το ΠΑΣΟΚ, δεν δύναται να φέρει εις πέρας τη διαχείριση που «απαιτεί η εποχή» λόγω της απαξίωσής του στην Ελληνική κοινωνία.
Σωματεία εργαζομένων ξεπερνούν τα συντεχνιακά κομματικά πλαίσια και καλούν σε γενική συστράτευση για Γενική Απεργία ενώ οι δυναμικές πρωτοβουλίες όπως η εισβολή των εργαζομένων του Σκαραμαγκά στο υπουργείο άμυνας λοιδορούνται από την «Τροϊκανή κυβέρνηση» αλλά και την αντιπολίτευση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι ντόπιοι λακέδες της υπερεθνικής και ντόπιας ελίτ απαντούν με πρωτοφανή μέτρα και διατάγματα απαγόρευσης των διαδηλώσεων χουντικής έμπνευσης όπως αυτά που εφαρμόστηκαν κατά την πρόσφατη διαδήλωση κατά της επίσκεψης Μέρκελ.!
Η άμεση μονομερής έξοδος από την ΕΕ/ΟΝΕ για την δημιουργία μιας αυτοδύναμης (όχι αυτάρκους) οικονομίας και την κατάργηση όλων των συμβάσεων με τη Τρόικα, αποτελεί προϋπόθεση για την περαιτέρω συστημική αλλαγή, ιδιαίτερα σήμερα που τα παραδοσιακά αντισυστημικά κινήματα, εν μέσω όξυνσης της κρίσης, αντί να μαζικοποιούνται, χάνουν δυνάμεις. Η συστημική αλλαγή βέβαια είναι αναγκαία γιατί μόνο στο πλαίσιο της μπορεί να επιτευχθεί πλήρης αυτοδυναμία του λαού και αυτοκαθορισμός των εργαζομένων, αλλά φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε τη συστημική αλλαγή για να επιβιώσουμε, και σήμερα μιλάμε για πρόβλημα επιβίωσης των μεγάλων λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό καλούμε σε ένα «Λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης» που θα μας βγάλει άμεσα από την ΕΕ/ΟΝΕ και δεν θα περιμένει την συστημική αλλαγή γι αυτό, όταν στο μεταξύ θα έχει συντελεστεί η καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων.  Το αίτημα αυτό είναι άμεσα εφικτό και αναγκαίο σήμερα που ο κόσμος υποφέρει και δίνεται η ευκαιρία στην πραγματική Αριστερά να δώσει χειροπιαστές απαντήσεις, βάζοντας τέλος στην σταδιακή απομάκρυνση των λαϊκών στρωμάτων από αυτή.
Ας δώσουμε την απάντηση τώρα!!
Μαζικοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων μέσα από ένα Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση.
Όχι άλλος αποπροσανατολισμός από τους «αριστερούς» στυλοβάτες του «νέου ΠΑΣΟΚ»
Όχι στη συνέχιση της «σαλαμοποίησης» των αγώνων των κοινωνικών ομάδων, σωματείων εργαζομένων, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων.
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΥΡΩΠΗ ΒΙΑΙΗ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΙΤ
Εν τω μεταξύ, οι λαοί της Βόρειας Ευρώπη υποφέρουν επίσης από τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία έχει οδηγήσει σε ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές, ιδίως τις χρηματοπιστωτικές αγορές και στη συνέχεια, σε μια τεράστια οικονομική κρίση, μέσα από την οικονομική φούσκα που το άνοιγμα και η απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών αναπόφευκτα δημιούργησε. Στη συνέχεια, οι ελίτ, αντιμετωπίζοντας την προοπτική της πτώχευσης του τραπεζικού τους συστήματος και το δίλημμα της διάσωση των ιδιωτικών τους τραπεζών σε βάρος των λαών, ή την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και τη δημιουργία νέων μοντέλων ανάπτυξης που θα βασίζεται στην αυτοδυναμία, προφανώς προτίμησαν το πρώτο. Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής ήταν πρωτοφανή μέτρα λιτότητας που λαμβάνονται από τις κυρίαρχες ελίτ της ΕΕ, με τη συνοδεία Κρατικής Βίας ενάντια κυρίως στην Υπόταξη (Αγγλία κ.λ.π.) που αντιδρούν στον σφετερισμό της ζωής τους. Έτσι, οι ευρωπαϊκές ελίτ (Οι πολυεθνικές και οι τραπεζίτες και οι λακέδες τους στο πολιτικό σύστημα) σε αυτές τις χώρες όλο και περισσότερο διασώζουν τις απώλειες τους λόγω της οικονομικής κρίσης που ίδιες δημιούργησαν, με μεταφορά των ελλειμμάτων που δημιουργούνται από τα πακέτα διάσωσης (δηλαδή το βάρος των εγκλημάτων τους) στην πλάτη των λαών. Από την Εκπαίδευση μέχρι την Υγεία, και από το Κράτος Πρόνοιας μέχρι τις Κοινωνικές Υπηρεσίες, όλοι οι τομείς ενός κάποτε ισχυρού Κράτους Πρόνοιας που οικοδομήθηκε κατά τη διάρκεια της Σοσιαλδημοκρατικής Φάσης του Συστήματος, μετά από μεγάλους και αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες, σταδιακά καταρρέουν, χάριν του Ιδιωτικού Τομέα και της απελευθέρωσης όλων των Αγορών μέσα στην Παγκοσμιοποίηση.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΧΩΡΕΣ ΛΑΪΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Εν όψει αυτής της γενικής αντεπανάστασης των  ελίτ, οι λαοί της Ευρώπης (και γενικά του κόσμου), ιδιαίτερα του Νότου, θα πρέπει να ενταχθούν σε Λαϊκά Μέτωπα  σε κάθε χώρα για να βγουν από την ΕΕ (και γενικά τα θεσμικά όργανα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα κλπ.), ως το πρώτο βήμα προς την οικοδόμηση Αυτοδύναμων, πραγματικά αποκεντρωμένων και δημοκρατικών κοινωνιών, οι οποίες τελικά θα μπορούσαν να είναι μέρος μιας Συνομοσπονδιακής Περιεκτικής Δημοκρατίας των λαών της Ευρώπης, και παραπέρα.
«ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ» ΣΤΗΝ ΕΕ!: ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΙΒΥΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ, ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ «ΕΙΡΗΝΙΚΟ» ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΕ
Κανείς στη γνήσια Αντισυστημική Αριστερά δεν θα έπρεπε να εκπλαγεί από τη φετινή επιλογή της Επιτροπής του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης. Η επιτροπή αυτή είναι κατά βάση ένα όργανο που απαρτίζεται από ακαδημαϊκά και γραφειοκρατικά στελέχη, καθώς και πρώην πολιτικάντηδες – εγκάθετους του διεθνοποιημένου συστήματος της Οικονομίας της Αγοράς και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας», και συνεπώς της Υπερεθνικής Ελίτ, που ελέγχει τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση. Από τη βράβευση του αρχιεγκληματία της Αμερικανικής ελίτ, Χένρυ Κίσινγκερ, το 1973, μέχρι αυτή του «περιβαλλοντιστή» της Ανάπτυξης Αλ Γκορ και του σημερινού Αμερικανού προέδρου (και εγκληματία πολέμου) Μπάρακ Ομπάμα, οι περισσότερες επιλογές αυτού του διακοσμητικού οργάνου του Συστήματος ήταν πάντα σε συμφωνία με τις προτεραιότητες της Υπερεθνικής ελίτ.
Τη φετινή χρονιά ωστόσο η επιλογή της Επιτροπής ήταν περισσότερο εργαλειακή και προπαγανδιστική προς το συμφέρον της Υπερεθνικής ελίτ από κάθε άλλη. Και αυτό γιατί η Επιτροπή επέλεξε να βραβεύσει, όχι απλά μια «σημαντική προσωπικότητα», αλλά έναν κεντρικό θεσμό της Νέας Δεθνούς Τάξης, όπως αυτή εκφράζεται από τη Νεοφιλελευθερη Παγκοσμιοποίηση και την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία»: Την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επέλεξε να βραβεύσει την Ε.Ε. ακριβώς την «κατάλληλη» στιγμή… Εν μέσω – από τη μια- των σφαγών των λαών στην Ανατολή από το ΝΑΤΟ και των παρακρατικών οργανώσεών του, - και από την άλλη –κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προτεκταροτο-ποίησης της Ελλάδας που για την ΕΕ αποτελεί εφαλτήριο για την εφαρμογή και στις υπόλοιπες χώρες της ένωσης του «ελληνικού μοντέλου». Μια βράβευση που ήρθε μόλις ένα χρόνο μετά το τέλος του εγκληματικού Πολέμου της εναντίον του λαού της Λιβύης, όπου η ευρωπαϊκή πολεμική μηχανή, σαν μέρος της κτηνώδους διεθνούς πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, σφάγιασε μαζικά τον Λίβυο λαό. Έναν λαό που αντιστάθηκε στην ξένη εισβολή και στους αυτό-καλούμενους «εξεγερμένους», που δεν ήταν τίποτα άλλο από μια μικρή μειονότητα των χειρότερων Ισλαμο-φασιστικών στοιχείων στη Λιβύη, οι οποίοι με τη βοήθεια όμοιων εισαγόμενων εγκληματιών από όλη τη Μέση Ανατολή, χρησιμοποιήθηκαν και εκπαιδεύτηκαν από το ΝΑΤΟ ως το πεζικό του, συνοδεύοντας την κτηνώδη αεροπορική δύναμη του.
Δεν χρειάζεται να αναφερθεί, φυσικά, ότι παρόμοια τρομοκρατική και αποπροσανατολιστική προπαγάνδα όπως αυτή που χρησιμοποιήθηκε στη Λιβύη, είναι σε εφαρμογή τώρα στη Συρία από την Υπερεθνική ελίτ, τους τεχνοκράτες και αυτούς που χαράσσουν πολιτική στην Ε.Ε., και από τα γλοιώδη αυτό-ανακηρυγμένα «αντικειμενικά» ΜΜΕ της Ευρωπαϊκής ελίτ (BBC, Γκάρντιαν κλπ.), που αναπαράγουν άλλωστε και τα ελεεινά ντόπια «μέσα εξαπάτησης». Αυτό γίνεται, έτσι ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για μια νέα εγκληματική πολεμική «ανάμειξη» των ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Συρία με τη βοήθεια των επίσης εγκληματικών καθεστώτων του Κόλπου και της Τουρκίας, με τελικό στόχο την «αλλαγή καθεστώτος» στο Ιράν (στο οποίο συνεχίζεται και εντείνεται ένα εγκληματικό εμπάργκο με 100άδες χιλιάδες θύματα στον Ιρανικό λαό ενώ η «δημοκρατική» ΕΕ απαγόρευσε μόλις χτες στο Ιρανικό κανάλι Press TV να εκπέμπει σε όλη την επικράτεια της!), ακολουθώντας τις παρόμοιες «αλλαγές καθεστώτων» στη Λιβύη, Ιράκ και Αφγανιστάν, ώστε ολόκληρη η Μέση Ανατολή να ενσωματωθεί στη Νέα Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης και της Αντιπροσωπευτικής «Δημοκρατίας».
Και βέβαια ακολουθούν κατά πόδας στην εξαπάτηση, στηρίζοντας άμεσα ή έμμεσα τον εξίσου εγκληματικό ρόλο της Ε.Ε. υποστηρίζοντας άμεσα ή έμμεσα (με τις «ίσες αποστάσεις») τους πολέμους της (Λιβύη, Συρία), οι «συνήθεις ύποπτοι»: Η εκφυλισμένη «Αριστερά» με τα διεθνή (Λε Μοντ κ.α.) αλλά και ντόπια μέσα της (Αυγή, TVXS, Indymedia κ.α ), οι Πράσινοι οικολόγοι και άλλοι, οι οποίοι ξεκίνησαν με την επιχείρηση πλήρους ενσωμάτωσης της Γιουγκοσλαβίας στη Νέα Διεθνή Τάξη, μετά τον διαμελισμό και βομβαρδισμό της από ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Την ίδια στιγμή που ο αηδιαστικός «εορτασμός» των Ευρω-Ενωσιακών ελίτ και των μιντιακών και ακαδημαϊκών ανδρείκελων τους (και αρκετών στην εκφυλισμένη «Αριστερά» - οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ακαδημαϊκοί, των οποίων η έρευνα και τα λοιπά προνόμια προέρχονται από επιδοτήσεις της ΕΕ) δεν έχει κοπάσει ακόμα, οι λαοί της Ευρώπης έρχονται αντιμέτωποι με μια σκληρή οικονομική, αλλά και φυσική επίθεση από τις ίδιες ελίτ, με τον ίδιο στόχο της πλήρους ενσωμάτωσης κάθε λαού της ΕΕ στη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης. Η μόνη διαφορά είναι ότι η δική τους ενσωμάτωση επιχειρείται μέσω ενός εξίσου άγριου Οικονομικού Πολέμου ο οποίος οδηγεί στην αφαίρεση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων τα οποία έχουν επιβιώσει για περίπου έναν αιώνα, μαζική ανεργία και φτώχεια, καταστροφή των κοινωνικών αγαθών της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης και αποδιάρθρωση κάθε κοινωνικής υπηρεσίας και κοινωνικού συστήματος ασφάλισης, και βέβαια σε ένα πρωτοφανές ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου σε χώρες όπως η Ελλάδα στα αρπακτικά των ξένων και ντόπιων ελίτ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των λαών.


ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ - ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ ΣΤΙΣ ΝΤΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΕΣ ΕΛΙΤ

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ